kitap okuma sevdası evden öğrenciye geçer

velisi kitap okumayan öğrencinin suçu yoktur çünkü belli yaşlarda çocuklar ailelerini yada kendilerine rol model aldıkları insanları taklit eder

çocuğun ailesi yada en yakınlarında kim varsa , kitap okumuyorsa o çocuğu suclamamak lazım burda tek suçlu ibrahim müteferrika

kitaplıktan tüm aile bireylerine geçer o kitaplar..
ben küçükken bir ansiklopedi serisi vardı kitaplıkta. okuldan geldiğimde ödev yapmayı değil a dan z ye kadar sıralanmış olan bu ansiklopedileri karıştırmayı tercih ederdim. belki o an bana gereksizmiş gibi görünen tüm renkli sayfaları gözden geçirirdim hızlıca..
önce renkli sayfalar sonra içinde ki bilgiler dikkatini çekmeye başlar, bu işler de böyle işte. evde hangi kitap varsa onları karıştırarak başlarsın bu bir kitap da olabilir. dönüp dolaşıp o kitaba sararsın. aile bireylerinin dinlediği müziği şimdi de anımsarsın. bilgi böyle daha çekici gelir çünkü yanındakileri o yaşta kopyalarsın. durum budur. okumak diğer şeylerde de olduğu gibi önce taklit ile başlar sonra derinler de istediğin gibi kaybolursun...

doğru mu, doğru. ama anne-baba olarak kitap okumak da tek başına yeterli değil. bunu sürekli olağanüstü bir görev gibi dayatmak da ters tepebiliyor.

benim için geçerli olmayan genelleme. üstelik babam ilk kitabını elli beş yaşında okumuş bir insandır siz düşünün. okumayı öğrendiğim gün çok şaşırmıştım. bir takım şekiller yan yana gelip ağzımızdan çıkan sesleri temsil ediyordu. sonra onlarla istediğimiz her şeyi yapabiliyorduk. bir kağıda bakıp bambaşka şeyler düşünmek, hayal etmek beni çok etkilediği için de durmadan okudum, okudum, okudum.

o nasıl başlık beynim yandı allahım... hala bi şey anlamadım

katılmadığım görüş. yine de keşke her evde her anne baba okusa, çocuklarına da sevdirmeye çalışsa. benim gibi olanların yanında anne babasından görüp de alışan da vardır mutlaka. sadece bu durumu genellemeye karşıyım.

ben kitap okuyan bir anne babanın çocuğu değilim. kendim sardım kitaplara, şimdi de manyak oldum okuya okuya.

hatta bizde tersine işledi süreç. ben anneme kitap okumayı sevdirdim. yalnız tabii bu belli bir yaştan sonra gerçekleştiği için gözleri fazla yoruluyor. ben okuyorum ona. bir iş yaparken çağırır "kitabımızı al gel hadi" diyerek. birçok kitap bitirdik bu şekilde.

kısmi bir gerçekliği yansıtan yargı.

okuma alışkanlığı fikir özgürlüğü ve öğrenme hakkının kişiye tanınması ile başlar. okuma, yazma ve konuşma pratikleri ile gelişir ya da bir tutkuya dönüşür.
araştırarak öğrenme yolları ve yordamları öğretilmediği için okunup anlaşılamayan türden yayınlar ile ilgili okuma alışkanlığı sorunu ayrı bir konudur.