kızların uzun tırnakları ile iphone’dan mesaj yazma çabası

güzellik rahatlıktan daha önemlidir önermesini hatırlatıyor

tık, tık, tıkır, tıkır... tempolu tıkırtı.

s.l.klık başka bir şey değil.

tıkırtı sesi genelde 120 bpm aralığı olur.

bir kere heves ettim şu jel tırnak olayına. meslek icabı tırnaklar sürekli kısa ve çalışmadığım bir süreye denk getirerek kendime hızlıca feminenlik yükleyebileceğim her işleme karşı kapımı sonuna kadar açtım. (bkz: bana kadın olduğumu hissettir).

yüzüme herhangi bir şey yapmayı fazla riskli bulduğum için ya saçları feda edecektim bı uğurda ya da tırnakları. saçımla çok oynadım diye tırnak konusunda karar kıldım ve arkadaşıma jel tırnak yaptırdım.

dört saat. çile gibi çile. tam bitti gideceğim diyorum,dur diyor arkadaş, bir iki işlemi kaldı. boynum ağrıdı, oturmaktan omurga kemiklerim birbirine kaynadı, popomda yara çıktı. öyle bir eziyetin sonunda (bkz: yüce allah şahidimdir ki sen bir gadınsın) görüntümle ayrıldım salondan.

asıl felaketin farkında değilim tabii. normalde mesajlaşmayı sevmem ama allah kahretsin ki bu whatsapp gruplarına mecbur kalıyoruz bir yerde. yazıyorlar, cevap vermek gerektiği bir noktada elime alıyorum telefonu ve aman allah'ım! ellerim yokmuşçasına bir işkence. ben yazamadıkça cevap vermem gereken sorular artıyor, yazılarca bir işkence.

en son dayanamayıp ses kaydı atıyorum ama o da herkese atılmaz. böyle sürünceme ile geçen bir hafta geçirdim. yapan arkadaş diyor ki, alışacaksın... nalet gelsin diyorum, sök şunları.

neyse çıkarttırdım sonra ama normal tırnak kendine 3 ayda geldi. nasıl tövbestağfurullah bir şey, başlarım kadınlığına, işim gücüm var benim, ellerimle para kazanıyorum. ellerimle mutluymuşum meğer. canım ellerim, balım kısa tırnaklarım....

hayatımda gördüğüm ve denediğim en gereksiz işlemdi. her bakımdan zarar ziyan.

quul eziksu tarifi enter

bu tırnaklarla nasıl yaşıyorlar anlamış değilim. hijyen açısından rahatsız ediyor beni. onun dışında tıkırtısını dinlemek hoşuma gidiyor. *

uzun, takma tırnak asla benlik bir şey olmadı.
doğallıktan uzaklaştırılan her şey gözlerimi yoruyor.

insanların tercihlerini kendi değer yargılarımla eleştirmekten hiç hoşlanmam. ben olsam yapar mıydım gibi empatik yaklaşmak yerine, neden sonuç ilişkisi kurmayı seçerim. bu yaklaşımım, davranışlar için de genel olarak tercihler için de geçerli.

hele ki kılık kıyafet, aksesuar gibi şeyleri hiç eleştirmem. tamamen kişisel bir tercih ve insanın kendini iyi ve rahat hissetmesi ile ilgili bir durum.

protez tırnak olayına gelirsek de bir erkek olarak hoş bir görüntü olmadığını söyleyebilirim. kendi adıma ne çekici ne de estetik geliyor. hatta fazla uzun protez tırnaklar çok yapay ve basit görünüyor. bunlar tamamen gözlemlerime dayalı fikirlerim.

kullanımına gelirsek de hayatın akışında çok zorlanıldığını düşünüyorum. birkaç gün önce, bir arkadaşımla birlikte, el yazımız ile bir form doldurmamız gerekti. yanımdaki arkadaşımın formunu ben doldurdum. protez tırnak yüzünden kalemle doğru bir şekilde yazamadı. bu da böyle bir anımdır.

sacimi tukurugumle tariyorum, onumde hatun uzun tirnaklariyla prenses gibi.

canim o ne, bak bakalim yakisiyomuyuz sence?