1.
bu tür, bir fikri, hissi ya da mesajı iletmek için yapılan sanatsal fotoğrafçılıktır. aslında bazı isteklerim var ama hem para lazım hem de ortaya çıkaracağım eserler türkiye için çok ağır ve halk tepkisi alabilecek eserler olur.
örnekler;
1. bal dolu küvetteki melek
(metafor: şehvet – güzelliğin geçiciliği, yük – hafiflik-yoğunluk)
> gecenin karanlığında yumuşak bir sarı ışık, bal dolu bir küvetin kıvrımlarında yankılanır. kadın çıplak omuzlarıyla balın içinde hareketsizce uzanmış. teninde balın parlak yansıması, ağır bir kadife gibi yayılır.
sol elinde yanan bir mum... alevi titriyor ama düşmüyor. sağ kolunda, hafifçe kanatlanmaya niyetli bir kelebek: yaşam ve geçicilik arasında sıkışmış bir güzellik.
kamera üstten yavaşça yaklaşır, mumun eriyen balmumu balın içine karışırken zaman donar.
gözlerinde korku yok, ama bir kabulleniş var. hem arınmak istiyor hem batmak.
2. ruha işleyen ruj
(metafor: kadınlık – isyan – kimlik yıkımı)
> loş bir banyoda, kırık aynadan yansıyan bir yüz.
kadın dudağına ruj sürerken bilinçli bir şekilde yanağına doğru keskin bir çizik atar – bir güzellik ritüelini yıkıma çevirircesine.
ruju elinden hışımla aynaya atar.
kamera ağır çekimde ruju yere düşerken yakalar: darbe anı, plastik gövde kırılır, renk pigmentleri düşen kırık cam parçalarına karışır.
ardından kadın, topuğuyla ruju ezerken cam kırıklarının üzerine bir adım atar. camlar çatırdar.
ardından kırık aynaya bakar. aynada yüzü değil, parçalanmış kimliği vardır artık.
3. sarhoş kelimeler, kitap ve şarap (metafor: bilgelik – tükeniş – estetik çöküş)
> kadın, kadife bir koltuğa serilmiş, sarhoş bir hâlde…
dudaklarında şarap lekesi, sanki bir öpüşme değil de bir suçun izi gibi.
elinde açık bir kitap, sayfaları hafifçe buruşmuş, bazıları şarapla ıslanmış.
yanında devrilmiş bir şarap kadehi, zemine yayılan koyu kırmızı sıvı halı üzerinde bir soyut tablo gibi.
kamera yavaşça kitabın ıslanmış kısmına odaklanır – kelimeler bulanıklaşır, anlam gerçekliğini yitirir.
arka planda klasik bir müzik çalar, ama bozulmuş bir plak gibi ara ara takılır.
öyle ki düşünceler bile sarhoş. güzellik içinde çürümüşlük, bilgelik içinde boşluk var.
4. tercihler ve bedeller – aynaya bakış (metafor: arınma – suç – kendiyle hesaplaşma)
> kadın, yerde diz çökmüş.dizlerinin altında dikenli bir gül var.
önünde yıpranmış, parçalanmış giysileri. belki bir geçmişin izleri, belki bir kabahatin artıkları.
elinde tuttuğu mumdan eriyen balmumu yavaşça giysilere damlıyor.
her damlayla bir pişmanlık, bir iz, bir kararlılık akıyor.
ayağa kalkıyor aynanın karşısına geçiyor.
aynada kendi yüzüne değil, gözlerinin içindeki geçmişe bakıyor. dizlerinden kan akıyor. ardından kibrit ile ortamı yakıyor. göz yaşı damlası alevlere akarken.
yanlış anlaşılmasın, burada kadını nesneleştirmiyorum, onu bir anlatım nesnesi değil öznesi yapıyorum. bunu üzerinden duygu ve mesaj aktarımı amacı ve estetik kaygı var. bir başka deyişle bedensel metaforlarla ruh hâllerini anlatma amacım var. başlıklar ve sahne tamamen doğaçlama yazdım daha üzerine düşünülebilir. sadece daha kamera vari anlatım ve akıcılık için chatgpt kullandım. genel çerçeve bana ait.
örnekler;
1. bal dolu küvetteki melek
(metafor: şehvet – güzelliğin geçiciliği, yük – hafiflik-yoğunluk)
> gecenin karanlığında yumuşak bir sarı ışık, bal dolu bir küvetin kıvrımlarında yankılanır. kadın çıplak omuzlarıyla balın içinde hareketsizce uzanmış. teninde balın parlak yansıması, ağır bir kadife gibi yayılır.
sol elinde yanan bir mum... alevi titriyor ama düşmüyor. sağ kolunda, hafifçe kanatlanmaya niyetli bir kelebek: yaşam ve geçicilik arasında sıkışmış bir güzellik.
kamera üstten yavaşça yaklaşır, mumun eriyen balmumu balın içine karışırken zaman donar.
gözlerinde korku yok, ama bir kabulleniş var. hem arınmak istiyor hem batmak.
2. ruha işleyen ruj
(metafor: kadınlık – isyan – kimlik yıkımı)
> loş bir banyoda, kırık aynadan yansıyan bir yüz.
kadın dudağına ruj sürerken bilinçli bir şekilde yanağına doğru keskin bir çizik atar – bir güzellik ritüelini yıkıma çevirircesine.
ruju elinden hışımla aynaya atar.
kamera ağır çekimde ruju yere düşerken yakalar: darbe anı, plastik gövde kırılır, renk pigmentleri düşen kırık cam parçalarına karışır.
ardından kadın, topuğuyla ruju ezerken cam kırıklarının üzerine bir adım atar. camlar çatırdar.
ardından kırık aynaya bakar. aynada yüzü değil, parçalanmış kimliği vardır artık.
3. sarhoş kelimeler, kitap ve şarap (metafor: bilgelik – tükeniş – estetik çöküş)
> kadın, kadife bir koltuğa serilmiş, sarhoş bir hâlde…
dudaklarında şarap lekesi, sanki bir öpüşme değil de bir suçun izi gibi.
elinde açık bir kitap, sayfaları hafifçe buruşmuş, bazıları şarapla ıslanmış.
yanında devrilmiş bir şarap kadehi, zemine yayılan koyu kırmızı sıvı halı üzerinde bir soyut tablo gibi.
kamera yavaşça kitabın ıslanmış kısmına odaklanır – kelimeler bulanıklaşır, anlam gerçekliğini yitirir.
arka planda klasik bir müzik çalar, ama bozulmuş bir plak gibi ara ara takılır.
öyle ki düşünceler bile sarhoş. güzellik içinde çürümüşlük, bilgelik içinde boşluk var.
4. tercihler ve bedeller – aynaya bakış (metafor: arınma – suç – kendiyle hesaplaşma)
> kadın, yerde diz çökmüş.dizlerinin altında dikenli bir gül var.
önünde yıpranmış, parçalanmış giysileri. belki bir geçmişin izleri, belki bir kabahatin artıkları.
elinde tuttuğu mumdan eriyen balmumu yavaşça giysilere damlıyor.
her damlayla bir pişmanlık, bir iz, bir kararlılık akıyor.
ayağa kalkıyor aynanın karşısına geçiyor.
aynada kendi yüzüne değil, gözlerinin içindeki geçmişe bakıyor. dizlerinden kan akıyor. ardından kibrit ile ortamı yakıyor. göz yaşı damlası alevlere akarken.
yanlış anlaşılmasın, burada kadını nesneleştirmiyorum, onu bir anlatım nesnesi değil öznesi yapıyorum. bunu üzerinden duygu ve mesaj aktarımı amacı ve estetik kaygı var. bir başka deyişle bedensel metaforlarla ruh hâllerini anlatma amacım var. başlıklar ve sahne tamamen doğaçlama yazdım daha üzerine düşünülebilir. sadece daha kamera vari anlatım ve akıcılık için chatgpt kullandım. genel çerçeve bana ait.
devamını gör...