köpeğin dostluğu gerçekten çıkarsız bir dostluk mudur sorusu

bir çok köpeğe, bazı durumlardan dolayı geçici yuva olmuşluğum vardır.
kimisi sahiplendirene kadardı, kimisi tanıdıklarımın yurt dışına çıkmasından dolayı bana bırakmasıydı.
şöyle bir şey farkettim, köpekler her ne kadar sahibine sadık gözükse de, geçici yuva olduğum süreçte benimle daha iyi anlaştığına şahit oldum, hatta sahibi geldiğinde benden ayrılmak istemediklerini de görüp hayrete düştüm.
6 yıllık sahip var bi de 1 aylık geçici yuva olan ben varım.
çok ilginç, insanlar gibiler tıpkı, çıkar ilişkileri var bu hayvanlarda.

bilmiyorum. hiç sorun değil. bir köpeği beslersin ve o sana yoldaş olur. yanından ayrılmaz. yanına biri gelince havlar.

ben buraya aslında maylo'yu görmeye gelmiştim. göremedim. üzgünüm. sütlaç'ın ölmemiş olması tek mutluluğum. ama ona da dokunamadım. uzaktan uzağa bir gülsen yeter çaldı fonda. bakıştık sadece.

maylo, sana sözümü tutum annem. ben geldim. ama seni götürmüşler. iyi olduğunu söylediler. seni seviyorum.

sadece köpeğin değil tüm hayvanlarin dostluğu klasik koşullanmaya dayanir.yemek vermediğiniz,bakimini yapmadiginiz hicbir evcil hayvan size durduk yere dostluk duymaz.ancak bir nokta var ki önemli,hayvanlar sizden yemek ve bakımı çıkarcılıktan değil,içgüdüsel olarak beklerler.çünkü mantik ve muhakeme (en azindan bizdeki haliyle) hayvanlarda yoktur.

bunu sorgulayacak kadar ne yaşıyorsunuz la siz?