kötülük yapana karşı kötülük yapmak

berabere kalmak.

en mantıklısıdır. ınsan bu iyilik yapsanız bile b**unu çıkarmadan bırakmaz, iliğini sömürür yani. ha bi de kötülüğe iyilikle karşılık verirseniz ruhunuzu emerler.

sizi de kötü yapar. öyle ki içinizdeki iyi insan bundan rahatsız olur.

imkanım olsa, bugüne kadar ahımı alan herkesin anasından emdiği sütü burnundan getirirdim; o derece bende onlara kötülük yapardım.

unutmak, affetmek, alttan almak erdemli bir hareket değil mallıktır. hak edene hak ettiği gibi.

kötülüğü kötülük ile yenemezsiniz anca yarıştırırsınız. gün gelir kendinizi tanıyamazsınız. insanlığı ararsınız.
kötülüğü ancak iyilikle yenersiniz.
birine bir iyilik yapınca oda başkasına yapar. bilmiyorsa sizden öğrenmiş olur. böyle böyle gider.
ne olur işiniz rast gider. bir bakarsınız bir gün bir durumda biri size yardım eder.

iyiliğe inanın. size kötü davranana kötü davranmayın. bırakın kendi kötülüğü altında ezilsin. haksız olduğunu anlayacaktır.
iyilikle kalın, iyi kalın.

blood demands blood diyorsunuz?

kötülüğe iyilik ile cevap ver ki kötülük yapan nasıl bir alçak olduğunun farkına varsın.

kötülüğe yapılacak en doğru şey;
“ağzını yüzünü dağıtmak” var mı acaba seçeneklerde. yoksa; canınız saolsun.

(bkz: ödeşmek)
(bkz: intikam)

intikam niteliğinde olsa da pek bir şey kazandırmayacak eylemdir. bazen karşılık vermemek yada zorda olduğunda iyilikle cevap vermek hem vicdanen rahatlatıyor hem de değerlerinizden vazgeçmemiş oluyorsunuz. amma velakin anlamayana da yapacak bir şey yok. o zamanda oyun kuralına göre oynanır.

adaletin kendi çıkarlarına paralel işlemesi gerektiğini düşünenlerin eylemi.

birisine karşı kötü görünen bir eylem, bir diğerine göre olması gereken olabilir. burada kişisel çıkarlarınızı kötü etkiledi diye toplum yararına bir eylem gerçekleştiren kişiyi kötü olarak nitelendirmek ya da kişisel çıkarlarını gözetip, toplum zararına bir eylem gerçekleştiren kişiyi yüceltmek günümüzün en büyük vebası zaten. bırakın mutlak adalet belirlesin iyiyi ve kötüyü.
kısacası kötülük görecelidir. siz yalnızca mutlak adaletin bekçisi, savunucusu olun.

bana kalsa küçük-büyük suç işlemiş kişileri de yaptıkları hatalarla yüzleştirdikten sonra topluma kazandırmak için harıl harıl çalışılması gerek. (nasıl diye bana sormayın, bunun için psikoloji diye bir bilim dalı var.) ancak çoğu zaman hemen intikam ateşine atlayıp asalım-keselim diyoruz ve onları toplumsal kazanımlarımlarımızdan soyutluyor ve onları suç aleminin daha da derinlerine sürüklüyoruz.
bu da bir bakıma kötülüğü kötülükle cezalandırmak değil mi?

yapamadıığım davranış düşünürüm neler geçer aklımdan ama uygulamaya korkarım aman benden olmasın der dururum. belki henüz canım daha yeterince yanmadı.