kuzenim yazmış

hep tepki çeken şeyler yazar, üstelik de başkasının hesabından.

şimdiye kadar kimsenin kuzeninin iyi şeyler yazdığı, paylaştığı görülmemiştir.

ahahah bir zamanlar dünyanın en büyük yalanıydı.

usta çırak ilişkisi geldi aklıma.

bir hata oldumu, usta çırağa atar suçu. çırak sessizce hatayı sahiplenmek zorunda. konuşma hakkı yoktur çünkü. tabiki benim gibi atılgan değilse. mobilyacı da çalışıyorum. ustamlada aram iyi, samimiyiz. neyse samimiyeti bir kenara bırakayım ve olayı anlatmaya başlasam iyi olacak. hafta içi birgün müşteri habersiz gelir, işler çok yoğun ve müşterinin işi ortada yok. işi gücü bıraktı hemen hızlı adımlarla müşterinin yanına gitti. çay, kahve ne içersin derken hemen beni yolladı çay getir bize diye. hızlı bir şekilde getirdim. hemen konuşmalara şahit oldum. işi yapmış ama benim hatam yüzünden bozulmuş, bugün tekrar işe başlıyacak ve işi bitirecem diyor. ordan hemen atıldım ben yapmadım diye. aynı anda da sus demesi bir oldu. neyse sustuk, zamanla bunun esnaf yalanı olduğunu öğrendik.

bu kuzenler zaten başka bir işe de yaramıyorlar, anladığım kadarıyla.

ne zaman bir olay olsa olayı yapan kişi, yapıştırıyor cevabı "kuzenim yazmış" diye.

çocuk 1 ay boyu kıza yazdı kız reddedince "merhaba işte yeni fark ettim kuzenim yazmış dedi ." :d tm

cidden artık daha yaratıcı yalanlar bulmalıyız. bunun hepimiz farkındayız ama başımıza bir iş geleceğini anladığımız an yine bunu söylüyoruz. işin kötüsü gerçekten işe yaramıyor artık, gerçi hiç bir zaman yaramadı orası ayrı.

artık sevgimizin arkasında durmalıyız. evet yazdım sevmenin suç oldugu bilmeden diyebilmeliyiz...

omurgasız, korkak lafıdır. yazıyorsun bari arkasında dur. tıpkı bazı yazarların size laf dokundurup ay sana dememiştim demesi gibi bir şey bu.

bunu ilk ben kullanmış olabilirim yaa. anlatayım.

sene 2008, üniversite 1. sınıfım. sınıftan bir çocuk bana yazıyor. ama öyle böyle değil. benim daha önce sevgilim olmamış. anlamıyorum o işlerden. hayır diyorum sürekli ama o ısrar ediyor. 1 sms in 2 kontör olduğu günlerde bu bana boyuna karşılıksız mesajlar atıyor. ben kontörume kıyıp yazmıyorum bile.

neyse ben bayram tatilinde memkete gittim. o gece amcamdayım ve onlar şarap içiyolar falan. 13 yaşındaki ergen kuzenim de bira içiyor. onun verdiği çakırlıkla mi diyeyim bu benim telefonumu alıp kaçıyor. o zaman telefonların tuş kilidi yok varsa da şifreyi herkes bilirdi (sevgiliniz yoksa tabi). sen tuş kilidini aç gelen kutusuna gir ondan gelen mesajları oku. bu sırada evin içinde kovalamaca var tabi. ama velet tam bir fırlama, tutamıyorum ki. sırıtarak bir eliyle mesajları okuyo diğer eliyle beni blokluyo. son bir hamleyle arayi açıp o çocuğa mesaj gönderiyo bu. gönderip bana veriyo ben elime aldiğimda mesajın ıletim raporu geliyo. benim telefonun da gönderilen mesajı kaydetmeme özelliği var. 13 yaşında kafası güzel bir velet her şeyi yazabilir. yalvariyorum buna ama ne yazdığını öğrenemiyorum. mecbur çocuğa 'az önceki mesaji kuzenim yazmış. lütfen kusura bakma' diye mesaj atıyorum. daha önce kimse kullanmamış bu tabiri, inanması lazımdı. önemli değil falan dedi ama o günden sonra bana tripli davrandı. kuzenin ne yazdığı ise hala bir sır. hatırlamıyormuş gibi yapiyo velet. utanmasa o da bana kuzenim yazmış diyecek.

o kuzen bendim aslında.

kuzenim yazmış pardon , bu arada kuzenim lucifer

2005 civarı ekṣide çıktı diye hatırlıyorum. biryerlerde tarihçesi vardı.

yazarın biri kural dıṣı ṣeyler yazıyor arka arkaya, linçleniyor. galiba ceza da alıyor. sonra "bu kadar emek verdiğim bir nike düşen leke, yaralandım. uyurken bil. açık bıraktmıṣtım, kuzenim yazmıṣ" gibi bir savunma yapıyor.

sonra daha beter linç tabe.

bu kuzen de hiç iyi bir şey yazmaz. nerede itlik bu burada.

(bkz: günah keçisi)

söylemek istediklerinizi söyleyip, bunu yazabilirsiniz. çocukça evet, ama olsun. bazen çocuk olmak iyidir.