1.
kalevala destanında yer alan sanatçı ruhlu, karizmatik bir abimizdir. yalnız biraz ayran gönüllüymüş. eli işte gözü oynaştaymış. abicim madem karını kaçırıp evleniyorsun, ondan sonra ne diye abidik gubidik işlere meyledip kadını yüzüstü bırakıp gidiyorsun? kyllikki abla senin arkandan nasıl ağlamış, bizim içimiz ezildi yahu! baştan söyleyecektin kadına, olmuyor, yürütemiyoruz diye. pat diye çekip gitmek ne demek? ama sap döner keser döner, gün gelir hesap döner efendi! gül gibi eşini bırakıp, kafayı pohjola bakiresi'ne takarsan yaşadıklarını da hak etmişsin demektir.
hayır, adamdaki cesarete bak, gidiyor birde kızı istiyor. istediğin kız pohjola sakinleri için değerli. senin iyi yaptığın tek şey şarkı söylemek, tak diye kızı vereceklerini mi zannediyordun acaba? vermemişler de zaten. babalar, bu konularda malum çok katı oluyorlar. bazıları da şart şurt işlerini biraz abartıyor. ha amca haklı mı? bence haklı. böyle ne idüğü belirsiz bir adama kız verilmez. akıllı adammış vesselam. bak lemminciğim demiş; '' iblis'in atını bana getir, kızı sana vereyim. biraz alev falan üflüyor ama olsun. sen halledersin!'' bizim ki ''hay hay babacığım!'' deyince, ''dur daha bitmedi, biliyorsun bu iblisin bir de geyiği var. onu da getir. şöyle güzel bir geyik çevirme yapalım. düğün yemeğinizde misafirlere ziyafet çekmiş oluruz.'' diyerek, yüzsüzlerin lemminkainen'i şöyle bir tartmış. bakmış adamda tık yok. gayet rahat, hah demiş; ''bir de kara kuğu var malum. ona da herkes erişemez. onu da mıhladın mı, kızıma layık olduğuna inanırım.'' kendisinden emin bir şekilde peki demiş bizimki, vurmuş kendisini yollara. yalnız peşine de biri takılmış. bu arkadaş çobanmış. lemmi'yi ilk gördüğü andan itibaren gözü tutmamış. ilk görüşte nefret mevzuları yani. lemmi ne yapmış ne etmiş ilk iki görevi başarıyla halletmiş. çoban şaşmış bu işe. daha da gıcık olmuş. yahu demiş bu herif kara kuğuyu da avlarsa, gider kızı alır. bunu durdurmak gerek. lemmi, kara kuğunun mekanına vardığında arkadan sinsice yaklaşıp, bizim yanık sesli çapkın kahramanımızı alaşağı etmiş.
bundan sonrası fena. psikopat herif parçalara ayırmış lemmi'nin cesedini. adamı öldürmüşsün, niye parçalıyorsun? bari naaşına saygı duy! onunla da yetinmemiş, parça parça nehre atmış garibimin vücudunu... orada annesi girmiş devreye. zaten bu analar olmasa oğulların hali nice olur bilinmez. toplamış oğlunun vücudunun tüm parçalarını. oturmuş hepsini tek tek dikmiş. tanrı ukko'nun huzuruna çıkmış. ona adadığı adaklardan bahsetmiş. allem etmiş kallem etmiş, en nihayetinde tanrıyı ikna ederek yaşam balından bir damla vermesini sağlamış ve oğlunu geri getirmiş. ama insan yaşadıklarından ders çıkarmıyor. bazıları ölümünden bile ders çıkarmıyor. lemmi efendi annesinin tüm fedakarlıklarını görmezden gelerek gitmiş bir de düğün basmış. pohjola bakiresi evleniyorsa sana ne be adam! öldün geri geldin halen aynı terane. eh sonra ne oldu? evin yakıldı, annen kayıplara karıştı. değer miydi tüm bunlara? akıl, fikir, izan dilerdim de... daha bu işin devamı var. o da kalevala destanında... şimdiden iyi okumalar. *
hayır, adamdaki cesarete bak, gidiyor birde kızı istiyor. istediğin kız pohjola sakinleri için değerli. senin iyi yaptığın tek şey şarkı söylemek, tak diye kızı vereceklerini mi zannediyordun acaba? vermemişler de zaten. babalar, bu konularda malum çok katı oluyorlar. bazıları da şart şurt işlerini biraz abartıyor. ha amca haklı mı? bence haklı. böyle ne idüğü belirsiz bir adama kız verilmez. akıllı adammış vesselam. bak lemminciğim demiş; '' iblis'in atını bana getir, kızı sana vereyim. biraz alev falan üflüyor ama olsun. sen halledersin!'' bizim ki ''hay hay babacığım!'' deyince, ''dur daha bitmedi, biliyorsun bu iblisin bir de geyiği var. onu da getir. şöyle güzel bir geyik çevirme yapalım. düğün yemeğinizde misafirlere ziyafet çekmiş oluruz.'' diyerek, yüzsüzlerin lemminkainen'i şöyle bir tartmış. bakmış adamda tık yok. gayet rahat, hah demiş; ''bir de kara kuğu var malum. ona da herkes erişemez. onu da mıhladın mı, kızıma layık olduğuna inanırım.'' kendisinden emin bir şekilde peki demiş bizimki, vurmuş kendisini yollara. yalnız peşine de biri takılmış. bu arkadaş çobanmış. lemmi'yi ilk gördüğü andan itibaren gözü tutmamış. ilk görüşte nefret mevzuları yani. lemmi ne yapmış ne etmiş ilk iki görevi başarıyla halletmiş. çoban şaşmış bu işe. daha da gıcık olmuş. yahu demiş bu herif kara kuğuyu da avlarsa, gider kızı alır. bunu durdurmak gerek. lemmi, kara kuğunun mekanına vardığında arkadan sinsice yaklaşıp, bizim yanık sesli çapkın kahramanımızı alaşağı etmiş.
bundan sonrası fena. psikopat herif parçalara ayırmış lemmi'nin cesedini. adamı öldürmüşsün, niye parçalıyorsun? bari naaşına saygı duy! onunla da yetinmemiş, parça parça nehre atmış garibimin vücudunu... orada annesi girmiş devreye. zaten bu analar olmasa oğulların hali nice olur bilinmez. toplamış oğlunun vücudunun tüm parçalarını. oturmuş hepsini tek tek dikmiş. tanrı ukko'nun huzuruna çıkmış. ona adadığı adaklardan bahsetmiş. allem etmiş kallem etmiş, en nihayetinde tanrıyı ikna ederek yaşam balından bir damla vermesini sağlamış ve oğlunu geri getirmiş. ama insan yaşadıklarından ders çıkarmıyor. bazıları ölümünden bile ders çıkarmıyor. lemmi efendi annesinin tüm fedakarlıklarını görmezden gelerek gitmiş bir de düğün basmış. pohjola bakiresi evleniyorsa sana ne be adam! öldün geri geldin halen aynı terane. eh sonra ne oldu? evin yakıldı, annen kayıplara karıştı. değer miydi tüm bunlara? akıl, fikir, izan dilerdim de... daha bu işin devamı var. o da kalevala destanında... şimdiden iyi okumalar. *
devamını gör...