maaş gününde yatar kafan rahat olsun

iş başlamadan önce veya işe başladıktan sonra yeni iş arkadaşlarımdan sürekli duyarım bu sözü. sanki bu iş yaşamı denilen mevzuyu zevk için yapıyormuşuz da karşı taraf gönlünden kopuyor diye para veriyor.

reis, iş ya bu iş. emek var ortada. tabi ki maaş gününde ve zamanında verilmek zorunda. bu bir artı durum değil ki. bu olması gereken durum. işin felsefesi yani.

millet öyle bir duruma gelmiş ki, çalıştığı işten maaşını alabildiği için seviniyor. bunu en garanti bakılan meslek ve kurumdaki insanlar bile söylüyor. sizce de garip değil mi?

emekçiyi bu sözle tavlayıp şükürcü insan şekline soktular.

bunu duyan, "aman iyi bari..." çekiyor. sanki lütuf bana. o adamın maaşını gününde yatırması vazifesi, senin de hakkın.

tabii ki bunda ülke emekçisinin de payı büyük. mesela bir insan beden işçisi statüsünde çalışıp, gidip akp'ye beni yönetsin diye oy veriyor ve vermeye devam edecekse, onun ben emeğine de sıçayım olmayan aklına da.

bir temennidir.