mesainin bitmesine 1 saat kala iş kitlenmesi

bir (bkz: vaizoneveiz) ukdesi.

ben bunun işverenlerin hobisi olduğunu düşünüyorum.
bazı zamanlar tüm gün işin olmaz boş boş durur iş beklersin gelmez ama mesai biteceği zaman yığarlar önüne, hiç sekmez.

çıkmak için dakikaları sayarken bir insanın başına gelebilecek en berbat durum. en yaratıcı küfürler işte tam bu esnada ortaya çıkar.

(bkz: mess ai)

zamam bazında değil iş bazında çalışma sistemine geçilmeli. bunu birçok sektör yapabilir. görev tanımlanır, uygun süre belirlenir, ilgili kişiye iş atanır. ıster gece yarısı ister gündüz girer işi tamamlarız. işini yapmayanın belirlenmesi de cezalandırılması da kolay olur. aynı şekilde işini iyi yapanın ödüllendirilmesi de. sistemin tek olumsuz yanı patronun/amirin kapris yapamaması olur.

1 saat değil, mesai bitimine ne kadar az zaman kaldıysa o zaman itelenmesi makbul görülendir.

üstteki giride de belirtildiği gibi, mesai saati kavramı yok olmadığı sürece; bu yozlaşmış ve tamamen çalışanı bezdirmek üzere uygulanan davranış da maalesef asla son bulamayacak.

iş atanır, bu iş için bir tamamlanma süresi belirlenir ve çalışan bunu hangi zaman diliminde isterse o zaman yapabilir gibi bir şey bal gibi yapılabilir aslında. bunu her iş kolunda uygulamak mümkün olmasa bile, en azından uygun olan birçok iş için uygulamaya geçilmesi pekâlâ mümkün. fakat yaşadığımız coğrafyada bu gibi akılcı beklenti ve talepler "şımarıklık" olarak algılanacağı için muhtemelen asla uygulanmayacaktır.*

anneme yapilan 1 tur koleliktir.