1.
oyunu bana göre yapılmış en iyi atmosfere sahiptir.
game loop denilen hedeye göre bir şey yoktur. düz bir koridorda ilerlersiniz karşınıza gelen düşmanları vurursunuz biraz mermi bulup tekrar koridorda ilerlersiniz arada bir upgrade için duraklara uğrar upgrade yapar ve koridorda tekrar ilerlersiniz ama metro 2033'ü efsane yapan özelliği bu değil. atmosferi.
moskova metrosunda nükleer savaştan sonra sıkışıp kalmış bir insanız ve oyun size bunu her an hatırlatıyor. basık ve gri bir ortamda insanların umutsuzluğu ve umudu bir arada kimileri burada savaşlarına devam ediyor hayatta kalma savaşı, kimileri bu olağanüstü zor koşullarda bile bazı ideolojik ve çıkarcı hesapların peşinde koşturuyor. istasyonlarda gezerken bir yerde oturmuş gitar çalan ve ateş başında umutsuzca oturan insanlara denk geliyorsunuz diğer tarafta içki içip bu düzenden az da olsa kaçmaya çalışanları işitiyorsunuz.
amacınız artık gidip birileri vurmaktan çıkıyor bir umut kırıntısı arıyorsunuz sizi yaşama bağlayacak bir şey, metro'dan dışarı çıkıp gökyüzünü ilk gördüğünüz anda derin bir nefes alıyorsunuz ama o da ne hava zehirli gaz maskesi takmak zorundasınız bu seferde gaz maskesinin boğuculuğu başlıyor dışarıdasınız artık, özgürsünüz sözde ama nefes bile alamıyorsunuz çünkü dışarıda ne umut ne hayat kalmış.
bir oyunu veya eseri bence önemli kılan şey şu kısacık hayatımızda deneyimleyemediğimiz bir şeyleri deneyimleme fırsatı sunmasıdır metro 2033 oyun olarak bu deneyimi alıp size gerçekten 2033 yılının nükleer savaş sonrasında ki dünyayı yaşama fırsatı sunar
atmosferi ciğerlerinize kadar hissettiren o müthiş soundtrack:
game loop denilen hedeye göre bir şey yoktur. düz bir koridorda ilerlersiniz karşınıza gelen düşmanları vurursunuz biraz mermi bulup tekrar koridorda ilerlersiniz arada bir upgrade için duraklara uğrar upgrade yapar ve koridorda tekrar ilerlersiniz ama metro 2033'ü efsane yapan özelliği bu değil. atmosferi.
moskova metrosunda nükleer savaştan sonra sıkışıp kalmış bir insanız ve oyun size bunu her an hatırlatıyor. basık ve gri bir ortamda insanların umutsuzluğu ve umudu bir arada kimileri burada savaşlarına devam ediyor hayatta kalma savaşı, kimileri bu olağanüstü zor koşullarda bile bazı ideolojik ve çıkarcı hesapların peşinde koşturuyor. istasyonlarda gezerken bir yerde oturmuş gitar çalan ve ateş başında umutsuzca oturan insanlara denk geliyorsunuz diğer tarafta içki içip bu düzenden az da olsa kaçmaya çalışanları işitiyorsunuz.
amacınız artık gidip birileri vurmaktan çıkıyor bir umut kırıntısı arıyorsunuz sizi yaşama bağlayacak bir şey, metro'dan dışarı çıkıp gökyüzünü ilk gördüğünüz anda derin bir nefes alıyorsunuz ama o da ne hava zehirli gaz maskesi takmak zorundasınız bu seferde gaz maskesinin boğuculuğu başlıyor dışarıdasınız artık, özgürsünüz sözde ama nefes bile alamıyorsunuz çünkü dışarıda ne umut ne hayat kalmış.
bir oyunu veya eseri bence önemli kılan şey şu kısacık hayatımızda deneyimleyemediğimiz bir şeyleri deneyimleme fırsatı sunmasıdır metro 2033 oyun olarak bu deneyimi alıp size gerçekten 2033 yılının nükleer savaş sonrasında ki dünyayı yaşama fırsatı sunar
atmosferi ciğerlerinize kadar hissettiren o müthiş soundtrack:
devamını gör...
"metro 2033" ile benzer başlıklar
2033
1
metro turizm
35