mhp'nin yaptığı iyi şeyler

sabahtan beri bunu düşünüyorum bilen varsa yazsın.

(bkz: kınamak)

iktidar olamamak.

erken seçim tarihlerini belirlemek.

her zaman muhalif kalmayı benimsemesi, hiçbir zaman sorumluluk alıp taşın altına elini koymaması

kendi kendini imha etmesi, yaptığı en iyi şey.

40.

hiçbir şey

geyik yapmıyorum; çay içip kavga etmekten başka hiçbir halta yaramayan ülkücü serseri tayfasını sokaklardan uzak tutmaları mhp nin bu topraklarda yaptığı ve yapabileceği tek olumlu şey. artık iplerini salmış gibiler ancak bahçeli bunları iyi tuttu yıllardır.

bunun dışında mhp nin ülkeye ne hayrı dokunabilir ameke.

türk aşırı sağını kanalize ederek, kontrol altında tutup bu kanadın muhtemel olarak oturması beklenen anarşizm ekseninden devletten daha devletçi bir eksene oturtmayı başarması.

bunu ne kadar iyi bir amaç olarak görürsünüz bilmem ama bu evrimi geçirmediği için bugün yunanistan'ın altın şafak üyeleri hapiste çeyrek asrın geçmesini bekliyor.

milliyetçi geçinip giydiği dondan bindiği arabaya kadar yabancı markaları kullanmak.

yaşasın milliyetçilik!!! ama arabam mercedes.

apo'yu asmayarak pkk'nın yeni bir lider ile örgütsel düzenli saldırılar yapmasını engellediler. apo yaşadıkça mhp var olacaktır. zaten bilindiği üzere abdullah öcalanın da yolu ülkü ocaklarından geçmiştir.

(bkz: iyi parti)

milliyetçiliğin nasıl yapılmayacağını bize yaşayarak uygulamalı göstermeleri.

başlık ; bugünkü mhp'nin yaptığı iyi şeyler diyerek açılmalıydı.

türkeş zamanında mhp iyi şeyler yapmıştır.
türki cumhuriyetleri ; sscb zamanında türkiyeye ısındıran türkeştir.
ermeni asalasını bitiren türkeştir.

vakti zamanında mhp ; milliyetçi ve ulusal bir çizgideydi.
devlet bahçeli devrinde ; sonradan bu günkü haline geldi.

tasmalarını tayyip'in eline bırakmaları tabii ki.

hem kendi oylarını, hem akp oylarını düşürdüler. en son baktığımda %7.5'a düşmüşlerdi.

çay demlemek

hiç kimseyi küçümseyerek yazma gibi bir amacım yok lakin bu konularda hep tek taraflı ve pollyanna sytle bakıyorsunuz. kısaca, bir ülkenin ve devlet yönetiminin ne olduğunu bilmiyorsunuz. çoğunuz, özelikle bu mecralarda yaşayanlar, sokağı bilmiyor. sokak, sadece arkadaşlarınla bilye yuvarladigin, koşturduğun, bisiklet sürdüğün yer değil. sokak bir hayat. bunu bilmiyorsunuz. şimdi dersiniz ki, sen çok mu biliyorsun la? ne bilmiş bilmiş yazıyorsun diye.

ben hayatın piçlik tarafını, sokak tarafıni iyi bilen ama asla o tarafı tercih etmeyip, beyefendilik, kibarlık, dini boyutluk ve okumuşluk tarafını tercih eden biriyim. kötü bir ortamın da olmadı lakin ailemden öbür tarafı yaşayanlar var. ve öbür taraf öyle bildiğiniz, tv'de internette gördüğünüz duyduğunuz gibi değildir.

mesela, size ufak anekdotlar yazayım. hayatı boyunca hiç puşkin'den bir şiir okumamış, voltaire'in v'sini bile tanımamış. dağdaki köyünde ormanında, şehirde gettosunda yaşayıp, reno tx, ts model araçlarıyla yada sepetli motoruyla yaşamış hep. bu kişiler sadece kendisine denileni bilir, tv'de ne izliyosa ona inanır ve kim ekmek dağıtıyorsa onunla yol alır. yılanın akrebin içinde, lağımin farenin içinde, gecekonduda yaşar. tabi biraz mübalağa yapıyorum.

şimdi bu noktada bu insanların bildikleri birkaç şey var. türk oldukları, müslüman oldukları vs. aynı benzer durumlarda kürtlerde de var. ülkemizin her bölgesinde benzer hayatlar var ki ben her tarafından yörenin kişileriyle tanıştım.mesela trakyalı romenini de biliyorum, ayçiçek tarlasına esrar sıkıştırıp ekeni, vs vs...ya da ordu'nun giresun'un dağlarına ekeni vs vs. toroslar zaten bizim toprak. bu kişiler için hayat, bizim sahip olduğumuz gibi değil. yani, sen 18 yaşında yks'ne hazırlanırken yav neyi secip nereye gideyim, nasıl memur olurum diye düşünürken, bunlar ise, şu silahı nasıl alırım nasıl daha iyi ateş ederim, nasıl bölgedeki kabadayınin gözüne girip, nam yaparım derdinde.

bu insanlarda o denli idrak eksikliği var ki çoğu bu yolda telef olur, yalnızca aklı çalışıp kurgu kurabilenler eğer bileği de güçlüyse tutunur. bu mevzu öyle hemen bitecek bir şey değil, günlerce yazabilirim. şöyle düşün, sen kedi besliyon ya evinde, ya da köpek, aynı evlat, kardeş muamelesi yapıyon, ha işte bu tipler o kediyi bir yere bağlar, silah alıştırması yapar ya da köpek gece uyudu diye 3 gün boyunca dövüp aç bırakır. umarım biraz düşünebildin.

şimdi bu noktada, şu da var. normal herkes, sen ben o, hapisten korkarız, dövüş kavga gibi işlerden uzak dururuz ki sicilimize yansımasın, memur olacaz, yarın iş adamı olacaz, belki siyasete de gireriz, karşımıza çıkmasin diye düşünürken, bu tipler için hapise girmek, vukuatlı olmak bir onur meselesidir. hapis onlar için üniversitedir.ne kadar sicilin bozuksa, namın o kadar yürür. anlayış bu...

bir ülke ve devlet sadece entelektüel kişi yığınları üzerine oturmaz, hiç bir büyük devlette oturmaz. devlet mekanizması her türden insana ihtiyaç duyar ve ülke herkesi kullanmak üzere yeri geldiğinde, muhakkak insanlarına alan sağlar. şöyle, solucan pis bir canlıdır. lakin, toprağı havalandırarak muazzam bir iş çıkarır ve fidanı büyütür. pis işleri de birilerinin yapmasi gerekir. pis derken, anladınız siz onu.

milli ve dini duygular, herkesin hissedebileceği, aynı ruha ve akla hitap edebileceği ve bir devletin varolması için oldukça önemli olan iki olgudur. bu iki olgu eğer düzgün bir şekilde kullanılırsa işleyiş devam edip düzen sağlanır. aşırılıklarda kolluk güçleri ile müdahale edip savcılarla çökersiniz, hapisle oyunu pause ettikten sonra düzeni sağlarsınız. bu bir yasal yönü, mesela legal olmayan yollardan bu kişileri devreye sokarak resmi olmayan ama herkesin aslında sizin yaptığınızı bildiği eylemleri de yaparsınız. bunlar bir devlet için oldukça önemli işlerdir.

milliyetçi partilerin görevi, aslında temel önceliği, devlet işleyişinin bu dengesinin korunması üzerinedir. devlet hassasiyetinin özünde bu yatar. tabi ki ekonomi, demokrasi vs gibi alanlarda milliyetçi partilerin konusudur her parti gibi de, öncelik olarak devlet mekanizması ve onun işleyişidir. bu insanları milli çizgide tutup, manevi değerler ile harmanlayıp kontrolü sağlamak. onlara kendilerini bulabilecekleri bir idea vermek. yeri geldiğinde gizli bir güç olarak kullanmak vs...

şimdi liberal partiler, demokrat partiler, sol partiler, şunu belirteyim, aşırı sol'unda böyle adamları vardır ve bu yapıları iyi bilirler, kısaca çok uçlarda olmayan merkezde kalan sağ ve sol partiler ile seçmenleri için bu durum anlaşılmaz ve kabul edilemezken, aslında öyle olmuyor gerçekte. bunlar bir yandan basit gibi görünürken aynı anda oldukça karmaşık.

son cümle olarak, sadece kanunlarla ve geleneklerle sınırlandırılmış bir yönü yoktur. hayatın çok farklı yönü vardır. romanya'dan moldova'dan ukrayna'dan rusya'nın özellikle asya taraflarında, şehir vermeyeyim şimdi, fahişelik için kadın getirip, ticaret yapanlar, öbür taraftan yoksul mahallelerde yardımlar yaparak, legal görünümlü işler kurarak milli ve yerli görüntü verebilirler. sonuçta o kadınlar nasıl olsa müslüman değillerdir, kendi inançlarında da bekaret kavramı yoktur, onlar da yaşadıkları ülkeyi sevmemis ve burada bu hayatı seçmiştir. vicdan rahattır yani. hatta milli bir vazifedir bile. bu bir sürü örnekten bir örnek... köyünden kaçan kızları fuhuşa sürükleyenlerinde, alan veren razı muhabbeti vardır. ya da köydeki kadını kandırıp kaçıranlar mı dersin neler neler...hepsi de müslüman, milli olduklarını düşünürler vs vs... bunlar karmaşık işler, olay milliyetçi partiler eksenli değil, çok daha büyük ve bunlar devletin yongasıdir, söküp atamazsın,o seni söküp atar.

ak parti ile ittifak yapıp ülkücüleri bitirmek.

yoktur. milliyetçilik yaptıklarını iddia etmeleri de ayrıca komik görünmelerine neden olmaktadır.

bir komünist mhp üyesi birisinden çok daha fazla milliyetçidir, en azından ülkenin çalışan insanını düşünür.