miçotakis'in devlet bahçeli'ye soytarı demesi

adam sonuna kadar haklı. nasıl ki sözde kürdistan haritasını görünce biz çıldırıyorsak adam da bu haritayı görünce çıldırmış.

(bkz: ülkücü terör örgütü)

az bile demiş.

yunan da olsan bazen haklı oluyorsun abi. o adalar bizimdir, orada çekinmeyi red edecektin... sonra böyle lafı yersin işte, tamam yine bizim ama çaktırma be oğlum.

maalesef haklı. bizim aşırı hassas olduğumuz böyle bir konuda bile başkasının hassasiyetlerine hiç saygı gösterilmemiş. yunanistan ile hali hazırla gergin olan ilişkilere rağmen yaptığı büyük saygısızlık ve aynı zamanda acemiliktir. göre göre koz veriyoruz ellerine.

meslektaslar arasında olur öyle.

aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın.

bizim çöpümüze dahi laf atsa yerin dibine sokacağım adama kızamıyorum, çok ilginç

saray soytarısına soytarı deyince neden güceniliyor ki. bu herifin işi bu değil mi, utanıyorsan yapma, yapıyorsan utanma.

kaşınıyorlar ellerinden toprakları alınsın istiyorlar.

soytarı dememiştir. başkan erdoğan küçük koalisyon ortağının tuhaflıklarına (maskaralıklarına) önlem almalı demiştir. bir don't be a fool değildir.

başkasının toprağını kendi toprağı gibi gösteren haritaya nasıl tepki verilmesi gerekiyorsa öyle tepki vermiştir. haklıdır. (yanlış yapana yanlış yaptın demek gerekir)

elbette bu ege adalarında karıştırdığı haltları haklı çıkarmaz.

megali idea rüyalarıyla ıslanan soytarı sıçmığından başka bir şey değildir. tepemizi attırmayın bir gece ansızın 82 girit 83 atina... *

bu adamlarin ilkokul ve ortaokul ders kitaplarinda dogu anadolu bizim degil,istanbul ve izmir bizim degil vb.

asla parti tutmuyorum ama provakatif de olsa bahceli dogru yapmis.ara ara böyle seyleri bizim de yapmamiz gerekli.yunanistanda bir sürü terör örgütünün kampi da mevcut en nihayetinde.gayet de güzel harita

devlet adamlığına yakışır bir poz değil. türkiye deniz sınırları konusunda bu kadar sorun yaşarken batının şımarık çocuğu yunanistan'a ortalıkta fino köpekleri gibi bağıracakları bir malzeme vermek çok saçma bir hareket.

bunun üzerine ülkücüler 2 otobüs yunanistan'a girip atina'yı türkiye topraklarına dahil eder.

zamanında üniversitede değer verdiğim iki arkadaşım sevgili oldular ve bir süre sonra ilişkileri inişli çıkışlı olmaya başladı. bu dalgalı birliktelik her iki tarafı da tanıdığım için bana da yansıyordu tabii. ikisine de kaosu bitirmeleri yönünde telkinlerde bulunup, birbirlerine değer vermelerini söylüyordum. sonra bunlar ayrıldı, ikisi de teselli bulmak için birbirleri hakkında olur olmadık konuşuyordu. ben de ister istemez bunların arasında kalıyordum ve her ikisi de birini tercih etmemi istiyordu. ben de dengeyi bulmaya ve her ikisinin de hataları olduğunu söylemeye devam ettim. neyse bu toksikler aradan biraz zaman geçince, bahar aylarının hormon yüklemesiyle barıştılar. ben şaşkınım tabii... bu fare zehri kutusundan çıkmış arkadaşlardan erkek olanı, bir gün beni bir kafeye çağırıp konuşmak istediğini söyledi. ben de şaşkın bir sevinçle vardım yanına. beni ilişkilerini bozmakla itham etti, toksik dişisinde gözüm olduğunu, aralarından çekilmemi istedi, arkadaşlıklarını bitireceklerini söyledi. benim sigortalar attı tabii, orada neler yaşandığını yazmayacağım ama sonrasında bu ikisiyle de ne ölüme ne dirime diyerek bağı kopardım.
iki politikacının da arasına girmemek lazım. bırakın birbirlerini yesinler, ete para vermesinler. sonra olan sıradan vatandaşa oluyor.