1.
peter tscherkassky'nin ilk kısa filmi olma özelliği taşıyan, dönemin alman müzikleri gibi hiçbir kaygı taşımadan aklından geçeni yansıtmak istediği, bunu bazen açık, bazen soluk renklerin ve görüntülerin birbiri üstüne binmesiyle gözümüzün önüne seren, bir sanat sergisi hakkında izlenimci deneysel bir belgesel yapma özelliği taşıyan bu kısa film izlediklerim arasında en tuhaf, en farklı yapıtlardan birisi...
peter tscherkassky'nin tarzını çok seviyorum, baya seviyorum, keşke bir kameram olsa da müzik grubumun kliplerini böyle yapabilsem diye kocaman bir iç geçiririm her defasında.
bu kısa filmde insanı şaşırtan şeylerden birisi de ses kullanımı. gelişigüzel kaydedilmiş birçok şey sahnelere öyle bir oturuyor ki, "aa..." diye insan bi kalakalıyor, ses kısmı öyle bir yere geliyor ki, bayıldığım görüntülerden bile daha üst düzeyde insanı içerisine çekebiliyor.
lakin, izlerken insanı şunu fark ediyor, outer space gibi başyapıtları izleyince peter tscherkassky'nin erken dönem sinemasının oldukça zayıf kaldığı ne yazık ki bir gerçek... yine de kendisi döneminin avangart yönetmenlerinden birkaç adım daha önde, zira hem izlerken, hem de izledikten sonra insan büyük bi hayranlık duyuyor...
peter tscherkassky'nin tarzını çok seviyorum, baya seviyorum, keşke bir kameram olsa da müzik grubumun kliplerini böyle yapabilsem diye kocaman bir iç geçiririm her defasında.
bu kısa filmde insanı şaşırtan şeylerden birisi de ses kullanımı. gelişigüzel kaydedilmiş birçok şey sahnelere öyle bir oturuyor ki, "aa..." diye insan bi kalakalıyor, ses kısmı öyle bir yere geliyor ki, bayıldığım görüntülerden bile daha üst düzeyde insanı içerisine çekebiliyor.
lakin, izlerken insanı şunu fark ediyor, outer space gibi başyapıtları izleyince peter tscherkassky'nin erken dönem sinemasının oldukça zayıf kaldığı ne yazık ki bir gerçek... yine de kendisi döneminin avangart yönetmenlerinden birkaç adım daha önde, zira hem izlerken, hem de izledikten sonra insan büyük bi hayranlık duyuyor...
devamını gör...