modern ikon

günümüz dünyasının eksikliğinden birisidir. insanlık mitoloji ikonları ve tasvirlerinden öteye geçmemiştir. 20. yuzyil başlarına kadar deneme süreci devam ederken günümüze yaklaştıkça bu denemeler azalmıştır. hayal dünyamız her geçen gün daralıyor belli kalıplar üzerinden hareket ediliyor. ne bilim kurgu ne fantastik kurgu ne de distopya güncel değil. hep geçmişten besleniyor. yapılan işlerin birbirini tekrar ediyor hissi vermesinin en büyük nedeni bence bu. bize artık modern ikonlar lazım ama bu kasttegim kesinlikle (bkz: zombi) değil. belki de vardır diyeceğim ama bir çok alanı incelediğimde elde somut bir yenilik yok. gözden kacirmadiysam tabi.

21. yüzyıldan beklentimiz yüksekti, 90larda tasvir edilenlerden çok daha uzak ve geri bir gerçekle yuzlesince belki de hayal kırıklığı yaşadık. ben yaşadım da sizi bilemem. ama geçmişin izinde olma durumu her geçen gün artıyor ve bu gerçekten rahatsız edici.

teknik imkanların arttığı dönemde insan ureticiliginin bu kadar azalması geleceğin daha sancılı bir süreç içinde olacağının göstergesi olduğu için belki de.

açıkçası geçmişe özlem edebiyatı konusunda abarti bulduğum çok şey gözüme çarpıyor. bu sadece bizim ülkemizde olan bir durum olsa diyeceğim ki biz tembeliz üretmiyoruz. yok durum bu değil dünyada da durum aynı. yapılan her iş neredeyse aynı. 20. yüzyılda yapılanlar bu gün guncellenip teknoloji desteği ile yenilenip piyasaya sürülüyor.

haliyle hala marvels karakterleri sinemada, hala mitolojik ikonlar sinema ve edebiyatta, hala metallica konserlere gidiyor ve hala mona lisa tablosu övülüyor.

üzülerek dile getireceğim ise modern ikon olarak; (bkz: elon musk)