mutlu olamamak ve bundan kurtulamamak

dönüp dolaşıp aynı noktaya gelmek, hayat motivasyonunu sürdürememek, bir yerde bitecek mi artık diye düşündürten durum.

mutluluğu endekslediğimiz durumla ilgili olmalı. ön koşul olarak şu olursa, şöyle bir olursa diye sunduğumuz şartlar gerçekleştirilinceye kadar bu durumdan kurtulmak imkansız gibi. peki mutluluğumuz neye bağlı? paraya, işe, sağlığa, sevgiliye, eşe, anneye, babaya? peki biz hangisi ile yetindik?
yetinelim demiyorum yanlış anlaşılmasın.
bugün bir düzen kurmak için bir araya getirmemiz gereken o kadar çok parametre var ki.
bazen yetiyor gibi bazılarına ama öyle sırt çantasını alıp yola çıkın demekle olmuyor hocam. bilmiyorum.
birazcık huzur ya, zihni, aklı, fikri, düşünceyi, düşünmeyi her neyse işte durdurma butonu falan olsa daha kolay olur gibi.

ya da başarısızlık hissinin getirdiği bir kurtulamama. kime göre başarısız peki?
lanet olsun ya çok soru var ve yazmakla bitmiyor.

çok saçma ya, dibine kadar saçmalık.

tedavi olun. bir size olmuyor merak etmeyin.

mutluluk içten gelir bunu dışarıya çıkarmak için yardım almaktan cekinmemek gerekir. şahsen minimalizm kitabı ile hayatıma değişik bir yerden bakıp elimdekilerin değerini bilmeye basladigimdan beri sahip olduğum bir özellik. hayatı fazla ciddiye almayıp hedef ve planları ulaşılır seviyede tutmakta önemli..

“mutlu olmak istiyorsan, ol!”(bkz: tolstoy)

tedavi olun ve depresyon vs gibi şeyler için de yardım alın diyen yazarları gördüğüm için soruyorum, yardım işe yarıyor mu gerçekten, bana şahsen 4.evredeki bir kanser hastasının kemoterapi görmesi gibi geliyor. boşu boşuna olan enerjini de daha fazla tüketmek, daha fazla yorulmak.

bunu cüzzam gibi, bir hastalıkmış gibi algılamayı bırakın öncelikle. kimse bize mutlu olacaksın diye bir garanti vermedi, mutlu olmak zorunda da değilsiniz! yani mutlu olmamak kitap okumanızı, dizi izlemenizi vs. engellemiyor. az salın kendinizi lütfen!

okumayanlar için mutsuz olmak kitabını öneriyorum. iletişim yayınları. bir okuyun bakalım.

ne kadar mutlu olmaya karar vermişseniz, o kadar mutlu olursunuz.
hemen şimdi karar verin 1 dakikamı daha bu ruh halinde geçirmeyeceğim deyin, bugün hayatımın son günü son saati olsa bile surat asmayacağım, gülümseyeceğim. aynı şeyleri yaparak farklı sonuçlara ulaşmayı beklemeyin, hayatınızı değiştirin ufak şeylerle başlayın, sabah kendinize sadece en sevdiğiniz yiyeceklerle bir kahvaltı hazırlayın kendinizi şaşırtın.

kişinin kendinde biten bir olaydır bu.benim adıma ben yorumlayacak olursam eğer mutluluğu kendinde aramalı insan mesela bi bardak kahve beni çok mutlu eder yani mutluluk çok da abartıldığı kadar büyük bir kelime veya hadise değildir. mutluluk biraz kendinde ve etrafa bakış açına farkındalık ister. mutlu olmamak için sebebimiz ne olabilir ki ? ( herkesin kendine göre sıkıntısı, derdi olabilir dertsiz insan da yok arkadaşlar ama önemli olan onlara bir süre ara verip kendinize dönmeniz)

mutluluk süreklilik arzeden bir durum değildir. ömrünüzün her anında mutlu olamazsınız.
mutlu olamıyorum diye üzülmeyin, mutlu olamıyorsanız mutsuz olmayın. bu bile büyük birşeydir.
mutluluğun da mutsuzluğun da kaynağı sadece siz değilsiniz.
mutlululuk veya mutsuzluk için binlerce değişken var. sizi mutlu eden değişkenleri arttırın, mutsuz eden değişkenleri azaltın.

eğer mutluluğunuzu asla yapamayacağınız şeylere veya asla birlikte olamayacağınız insanlara endekslediyseniz, müjde siz mutsuzluktan beslenen bir insan evladısınız.

ben buna mutsuzluğa bağımlı olmak diyorum. mutlu olamayacağını düşünüp mutsuzluğa sarılıyorsun.

"nasıl mutlu olunur?" sorusu ile ilgili olduğunu düşündüren eylem, durum.

çünkü "gerçekten" bu soru cevaplanabilirse, "gerçekten" mutluluk bulunabilir.

bu da özel olarak kişinin kendine diktiği bir kıyafettir; yardım alınmaz, başkasına olmaz.

kişinin kendine uyguladığı işkencedir, kişinin algı ve farkındalık düzeyinin henüz yeterli oranda ilerlememiş olabileceğine işaret edebilmektedir. bazı uzman "mutluluk alimleri", mutluluk ve mutsuzluk kavramlarının tıpkı fizik ve matematik kavramları gibi hayatın çok standart bir parçası olarak kabul edilmesi ve pratik yaşam adına birer araç olarak kullanılmasının, en olası ve en insan evrimine yatkın davranış olduğunu ileri sürebilmektedir.
(bkz: ben bu oyunu bozarım)

bahanelerin ardına sığınmak. evet bir çoğumuz yaşıyoruz bunu ama artık bir yerde silkelenip ayağa kalkmamız gerek. herkes bir şeyler yaşıyor boyutları farklı, insanlara verdiği etki farklı ama kendimize acımamamız gerekir. insan sahip oldukları ile mutlu olmalı, sahip oldukları onu mutlu etmiyorsa onu mutlu edecek şeyler bulmalı. kurtarmalı kendini bu bataklıktan, yoksa yok olup gideceğiz.