normal sözlük yazarlarının aşk hakkındaki teorileri

"gerçek aşk" sadece 1 kişiye olacak diye bir kural, kaide yoktur.

zamanla insan gelişir, değişir. bu gelişmeyle birlikte ilk baştan sadece dış görünüşüne aşık olduğumuz zamanlar geçer, aklına, huylarına, ahlaki değerlerine v.s. bir sürü etmene aşık olabileceğimiz zamanlar da gelir. bir zamanlar uğruna uykusuz kaldığımız, yemeden-içmeden kesildiğimiz insana "ben buna mı aşık olmuşum?" diyebiliriz.

bana göre mesele aşk değil, mesele dostluk, samimiyet, aidiyet, yol arkadaşlığı. bu yüzden bence sizinle aynı yolda yürümek istemeyen birine boşuna dil dökmeye, vakit harcamaya gerek yok.

herkesin kendine özeldir elbette teorileri. kendim için fazla yazacak bir şeyim yok. çok fazla benden aldı, hep beni üzdü, buruşturup bir yana fırlattı. dolayısıyla benim için kaf dağ'ının arkasında olandır, korkulandır.

aşkın yalnızca bir defa olduğunu düşünmüyorum.

bir ilişkiyi devam ettirenin aşk olduğunu hiç düşünmüyorum.

birine aşık olmanız için onu tanımanız gerektiğini de düşünmüyorum.

aşk dediğin şey şarj gibidir . önce fulle başlarsın sonra zamanla tek dişe düşersin , o da zamanla tamamen gitmesin diye sürekli elinde şarj cihazıyla dolaşman gerekir. eğer uğraşmak istemezsen aşkı bitirirsin , devam ettirmek içinde süregelen bir döngü içinde dönüp durursun. ama sonucu erken yaşlanmakla üzücü olabilir.

siz aşkı bulamazsınız, aşk sizi bulur. hem de hiç beklemediğiniz anda, beklemediğiniz bir şekilde. sanki aşkla ladese tutuşmuşsunuzdur, asla kazanamayacağınız bir lades, oyunu unuttuğunuz bir anda aşk gelir ve der ki "ladeeees!" bu kaybettiniz anlamına da gelmez ama.

aşk herkes için farklıdır. herkeste de farklı. a kişisine olan aşkınız ile b kişisine olan aşkınız aynı değildir. benzer bile değildir. insanların sevme biçimi varmış, inanmam. insanların sevilme biçimi vardır bence. bazısı yiğitçe sevilir, korkusuz; bazısı uzaktan ve utangaç; birazı çocuk gibi sevilir; bir kısım da vardır ki taparsınız. aşkı siz tanımlayamazsınız. o daima tebdil-i kıyafet gezen bir sınayıcı gibidir. "hah işte aşk!" dersiniz, bir bakarsınız ki değilmiş.

şu an aşk ne mi? şimdilerde aşk, tapılan ve kutsanan aynı zamanda eğitilen ve öğrenilen bir yaşam biçimi. şimdilerde aşk, belirsizlik. ve şimdilerde aşk, belirsizliğe karşı korkmadan yürümek. şimdilerde aşk, grilere biraz daha gömülmek. şimdilerde aşk, korku ve tutkunun kaçınılmaz cazibesi, karmaşası. şimdilerde aşk, bir başkaldırı!

tümüyle aşk diye bir şey yoktur. hormonal bir olayı aşk olarak adlandırıp yaşıyorlar. onun yerine zamanla oluşan sevgi vardır. en gerçekçisi de odur.

mantik adamini bile deyim yerindeyse salaga cevirir. birde ne kadar imkansizsa o kadar siddetli oluyor hisler. ask denilen zimbirti gercekten bir kere mi yasanir, birden fazla yasanmasi mumkun mudur bilemem ama cok duru cok safca bir his, bence basa geldi mi dolu dolu yasamak gerekir...

kişinin sevme, sevilme, onanma, çiftleşme, sosyalleşme gibi psikolojik ve fizyolojik ihtiyaçları doruğa çıktığında hormonların dansına eklenen kimyasal patlama. bedenin yarattığı big bang sonucu sonucu kişinin çaresizce aynı duyguyu tekrar tekrar yaşama çabası. kendini tanrılara en yakın hissettiği o haz duygusunun ve endorfinin yarattığı bağımlılıkla varoluşunu aşkla açıklama çabası.

bir kere olur ve biter. kavuşursanız ne ala ama kavuşamazsanız işler karışıyor.

aşk bir fişne, ye ye kişne.