not vermek istemediğin arkadaşa uydurulan bahaneler

sadece sınav zamanları kapımı çalan arkadaştır. yoksa vefalı arkadaşlarıma canımı bile veririm.

kanka slaytlardan bakıyorum ben de ya

ben o derste hep uyumuşum ya en kibar olan bahanedir.

ben de çıkartamadım.

bir sabah üniversitede kantinde sınıftan bir arkadaşımı gördüm beraber yemiş içmişliğimiz de var öyle uzaktan da değil. neyse final haftası geldi çattı ben zaten notlarımı çıkarmışım çalışmışım allah var iyi bir öğrenciydim bilenler de bilir. neyse efenim kantinde kızı görünce elinde defterle, inci gibi yazmışsın oha ne güzel dedim kıza, tabi kız havaya bakıyor... sanki defteri yiyeceğim. kızın adı da sema. sema dedim duymuyor musun. ben öyle diyorum da aramızda bir öpüşmelik mesafe var. ''mandalin ya, hııı, evet.'' falan dedi geveledi manyak. ben olaya uyanmadım tabi. meğersem notları istememden korkmuş. ''defter senin mi ne güzel yazmışsın.'' dedim. ''yok ya benim değil beyza'nın.'' dedi. iyiymiş diye geçtim unuttum gitti. öğleden sonra beyza'yı gördüm otobüste denk geldik. ''naptın mandalin çalıştın mı finallere, ben daha hiç başlayamadım '' dedi. o anda şimşekler çaktı. ikisi de yakın sayılabilecek arkadaşlarımdı üstelik. sonra aynı defteri beyza'da da gördüm. notlar büyük ihtimalle onundu sema da vermek istemedi o yüzden duymazdan geldi. bu da böyle anımdı... hayatımda bir defa not istediğim insanlar da değillerdi kendi kendime gurur yapmıştım böyle işte.

bahane aramam, vermek istemiyorsam vermek istemiyorumdur.
notlarımı sadece hak ettiğini düşündüğüm birkaç kişiye veriyordum. geri kalanı ise tanımıyorum. onlarda tanımasa ne güzel olurdu...

millet gelip istemeye bile korktuğu için bahane falan uydurmama gerek kalmıyor.

“yazımı okuyamazsın canım yaa.”

otur, sıfır.

genellikle notları derste canım sıkıldığı için yunan alfabesiyle yazarak not alıyordum daha sonra latin alfabesi ile notları normal şekilde yazıyordum ama sınıftaki çoğu kişi benim notlarımı yunanca tuttuğumu zannedip benden not istemiyorlardı.

ya ben direkt veririm ya, benim notlarla geçecekse geçsin zaten. hiç kasamam abi, helali hoş olsun hadi git şimdi.

kardeşim benim el yazım çok kötü ve notlari kürtçe tutuyorum ya.

ben de başkasindan aldim kanka. vallaha yok.

hiçbir zaman anlam veremediğim çeşitli bahaneler bütünüdür.

ortalama bir insanın, diğer insanlara fayda sağlamaktan mutlu olması beklenir.
genelde bu konuda bir "çan eğrisi" bahanesi var.
ancak not tutan kişi için tuttuğu notlar asli bilgi kaynağı değildir. asıl kaynaklardan okuyup öğrenip bir derleme yapmıştır.

notu alan kişi için ise asıl kaynağı bu notlar oluyor genellikle.
durum böyle iken tüm sınıf bir kişinin tuttuğu not ile sınava girerse, çan eğrisinde en yüksek puanın not tutana ait olması muhtemel olacaktır. aslında ortada bir kayıp yok.

zaten akademik anlamda kafaya oynayan bir kimsenin, not isteme pozisyonunda kişilerden çekinmemesi lazım. hiçbiri neticesini değiştirecek düzeyde değildir.

biz bilginin de zekatı olduğu fikriyle yetiştik. not tutar bir pozisyonda olsam drive'a yükler hayrat diye bırakırdım.

şu olabilir, matbu notları bilgisayara aktarmak karşılığında not verilebilir. kişi de bu vesileyle bir kat daha çalışmış olur, size de derlenmiş bir not kalır.

yazı yazmayı sevmediğimi bildikleri için ya eksik notlarım diyorum ya da telefona yazmışım diyorum. pdf yap gönder diyorlar ben sadece tamam diyerek geçiştiriyorum ve bir daha asla gelen olmuyor.