o kız bana bakmaz düşüncesi

böyle düşündüğünüz kıza çıkma veya arkadaşlık teklifi ettiğinizde büyük ihtimalle düşündüğünüzün tersine kabul edecektir.

ama olay o değil, olay sonrası. öncesinde böyle düşündüğünüz bir insanla artık birlikte olduğunuz zaman maalesef o düşünce kaybolmuyor. kız size sırılsıklam aşıksa bile içinizde hep bir tedirginlik olur. kendinizi yanında yetersiz, ezik hissedersiniz ve bu bir süre sonra ilişkide paranoyaya bile götürebilir. önerebileceğim kendinizi gerçekten yanında rahat hissedeceğiniz insanlarla olmak.

bakmadı arkadaşlar.

dünyanın sonu değildir diye telkin edilebilir bünye, ayrıca kimler kimlere bakıyor. özgüven sıkıntısı habercisidir ayrıca.

hep bu korkaklık yüzünden yalnızsın

o kız bana bakmaz dediğim her kız bana bakmadı. yanılmadım.

özgüvensiz insanlara mahsus düşüncedir. ben hiç böyle düşünmedim hayatımda, çünkü fazlasıyla özgüvenliyim. ha peki kız baktı mı derseniz, hayır bakmadı. neyse.

böyle yargılar kendini eninde sonunda gerceklestiriyor. yani o kiz bana bakmaz on kosuluyla yaklasiyorsaniz bütün hareketleriniz ve kararlariniz o dogrultuda oldugundan sonuc olarak o kıza size baktirmayayi basartiyorsunuz. hayat bu.

seninle 'ulan bi kıza bak bi de yanındakine' olabilirdik...

kadere bak kadere kimlerrr kimlerle beraber.

kimler kimlere bakıyorlar arkadaşlar... bırakın bu düşünceleri.

kimler kimlerle beraber diye düşünülerek harekete geçilmesi gereken durumdur. sonunda ölüm yok sonuçta. yapmadığın şeyden duyulan pişmanlık yapılandan daha kötüdür zira hep bir acaba bulundurur zihinde.

doğru düşüncedir, insanın kendisini bilmesi güzel.

hani çevremizde görüp "bir şu adama bak, bir de yanındaki kıza bak" deyip içimiz cız eder ya. işte o kız bana bakmaz düşüncesinin en güzel örneğidir bu. insanın içinde kalmaktansa biraz cesaret gösterip açılmak daha mantıklı olacaktır. en azından kafadaki soru işareti silinmiş olur.

özgüven eksikliğine dayalı düşünce. bu sorun bazen dış görünüş ile ilgili kendini beğenmeme, bazen maddi olarak yetersiz hissetme, bazen de nedensiz bir şekilde ortaya çıkabilir.

lisedeyken söz konusu başlıktaki düşünce türüne sahiptim. bunun yüzünden ergenliğimin doruklarında bir karşı cinsle dışarı çıkma, beraber zaman geçirme, kendinden başka bir başkasını düşünme fırsatını elimden kaçırdım. ancak sonraki dönemlerde -edindiğim tecrübelerden mi olsa gerek- artık daha gerçekçi bir düşünceyle bu sözü söylediğimde altını çok rahat doldurabiliyorum. bundan dolayı da gerçek hayatta karşı cinse “sadece benim gibi ölüp gidecek bir insan düşüncesi” ile yaklaşmaya başladım. artık insanların hayatlarına girmek için kendimi yırtmamaya, “olacağı varsa olur anlayışı” ile hareket etmeye, ilk başlarda beni yalnızlığa ittiği için bir tarafımda burukluk yaratan bu anlayışa bir süre sonra alışmaya başladım. sonuç ne oldu derseniz artık karşı cinsi geçtim, arkadaş kavramı için de aynı düşüncelere sahip, dışta yalnız içte dengesiz bir şekilde mutlu biriyim.

özetle altı doldurulamıyorsa boş, doldurulabiliyorsa gayet yerinde bir düşünce türü.

zamanında, hiçbir kız için bana bakmaz diye düşünmedim. onlar bu çocuk bize bakmaz diye düşündüler, hatta itiraf edenler de oldu aralarında.
yani kimseyi kendimden üstün görmedim.

ortalama bir tipimdir. birkaç sene önce "o kız bana bakmaz" dediğim 10 kız üzerinden yaptığım deneyde 3'ünün baktığını gördüm. bu da demek oluyor ki %30 yanılma payı var.

asıl o kız bakar da işte cahillik. genelde ergenken böyle düşünürsün.

ama kimse o kıza sen gibi bakmaz dediğim başlıktır.
umudunu kaybetme.

her kız bakar. bakamayan varsa gönderin tedavi olsunlar efendim.
yalnız bakmak ile görmek arasında fark var. bakması mühim değil.
bakar ama görmez belki.
görmek istemez.
bakıyordur ama aklı başka yerdedir.
gördüğü şey başkadır.