1.
1995,kırklareli doğumlu genç şair. 2017 yılında ilk kitabı 'ecza kışı' yayımlandı. ilk kitabından önce şiirleri sözcükler,kitap-lık,varlık,natama gibi dergilerde okuyucuyla bulustu. geçtiğimiz sene (2020) ikinci kitabi 'oğlan çıkmazı' çıktı.
çıktığı hafta almıştım,bir senedir her gün bir kere okumuşluğum var. şiiriden beklenen alışılmış gizliliği değil de deyim yerindeyse duyguyu tokat gibi çarptığı için sevdim sanırım şiirini.sosyal medyayı aktif olarak kullanıyor(bence takip etmelisiniz). ayni zamanda şiir okuyup soundcloud,spotify de paylaşıyor. hatta şuraya bir şiirini koyayim dinleyelim beraberr.
buradan
en sevdiğim şiirinden,
"bir taş sökülürse bin yıllık yerinden
oyuğunda kalan ne varsa içimdir"
edit: söylemeyi unuttum, kitabında bir sezen aksu şarkısının linkini bırakacak kadar iyi bir şair.
çıktığı hafta almıştım,bir senedir her gün bir kere okumuşluğum var. şiiriden beklenen alışılmış gizliliği değil de deyim yerindeyse duyguyu tokat gibi çarptığı için sevdim sanırım şiirini.sosyal medyayı aktif olarak kullanıyor(bence takip etmelisiniz). ayni zamanda şiir okuyup soundcloud,spotify de paylaşıyor. hatta şuraya bir şiirini koyayim dinleyelim beraberr.
buradan
en sevdiğim şiirinden,
"bir taş sökülürse bin yıllık yerinden
oyuğunda kalan ne varsa içimdir"
edit: söylemeyi unuttum, kitabında bir sezen aksu şarkısının linkini bırakacak kadar iyi bir şair.
devamını gör...
2.
kırklareli' li genç şair.
ecza kışı ve oğlan çıkmazı kitaplarının yazarı.
bir şiirini bırakmak isterim, düşündüren ve yüzümüze balyoz gibi inen dizelere sahip. kendisi ayrıca birhan keskin' in yeğenidir. bu bir şair için bulunmaz nimettir !
yüzlercedir
gittiğime dünya gözüyle şahit yüzün, nihayet
gelişlerimi anlatamadım, bu yüzden yollardayım hep
bir türlü yerleşemediğim evler diyordum,
hiçbiri ötekine açılmadı.
eşyalarımı duyuyor musun?
o evdeyim ben hâlâ, dördüncü kat, on dört numara
açık kalsın diye kapıların, düştüğümü anlatmadım
akan suyundayım çünkü zor yaranda;
beyaz raflarındayım, n’olur sil arada.mutfağındayım hâlâ git bak, yatağındayım
yastığına bulaşan makyajında,
akşamdan kalan bir tel saçım omzunda
tırnağım ama en çok,
geceleri etimden epey güç kopuyorum,
bağışla
mavi saatlerindeyim gece yarısı
üçü vuruyorum, uyanıp üçü vuruyorum
halam bana gül reçeli bırakıp göçtü.
bu yüzden senin halandayım biraz
onun bahçesinde, bir gülün katlarında.düşüp kırdığın kemiğini düzgün kaynatamadık, üzülme
kaybolan yüzüğünde çatlaktayım.
yara gibi gezerken odadan odaya, o gece
tuzumu ver tuzumu! kalbim…
daha dün ilk çıktığımız bayırdayım.döndüğüm bütün bıçak sırtı yollarda aç
durdum, kış günü ağrındayım.
bir şarkı yeterdi ağlamaya bilirim
şiirden geç küfre dayan! kalbim…büyüttüğün her acımın yerini, kendin kazdın içimde.
kış geçmiyor, suyumu ver! çok yalvardım.suyundayım dedim; içerde akan kahırdır.
çok konuşup hiç söylemedin,
bu su nerede yıkanır?
ecza kışı ve oğlan çıkmazı kitaplarının yazarı.
bir şiirini bırakmak isterim, düşündüren ve yüzümüze balyoz gibi inen dizelere sahip. kendisi ayrıca birhan keskin' in yeğenidir. bu bir şair için bulunmaz nimettir !
yüzlercedir
gittiğime dünya gözüyle şahit yüzün, nihayet
gelişlerimi anlatamadım, bu yüzden yollardayım hep
bir türlü yerleşemediğim evler diyordum,
hiçbiri ötekine açılmadı.
eşyalarımı duyuyor musun?
o evdeyim ben hâlâ, dördüncü kat, on dört numara
açık kalsın diye kapıların, düştüğümü anlatmadım
akan suyundayım çünkü zor yaranda;
beyaz raflarındayım, n’olur sil arada.mutfağındayım hâlâ git bak, yatağındayım
yastığına bulaşan makyajında,
akşamdan kalan bir tel saçım omzunda
tırnağım ama en çok,
geceleri etimden epey güç kopuyorum,
bağışla
mavi saatlerindeyim gece yarısı
üçü vuruyorum, uyanıp üçü vuruyorum
halam bana gül reçeli bırakıp göçtü.
bu yüzden senin halandayım biraz
onun bahçesinde, bir gülün katlarında.düşüp kırdığın kemiğini düzgün kaynatamadık, üzülme
kaybolan yüzüğünde çatlaktayım.
yara gibi gezerken odadan odaya, o gece
tuzumu ver tuzumu! kalbim…
daha dün ilk çıktığımız bayırdayım.döndüğüm bütün bıçak sırtı yollarda aç
durdum, kış günü ağrındayım.
bir şarkı yeterdi ağlamaya bilirim
şiirden geç küfre dayan! kalbim…büyüttüğün her acımın yerini, kendin kazdın içimde.
kış geçmiyor, suyumu ver! çok yalvardım.suyundayım dedim; içerde akan kahırdır.
çok konuşup hiç söylemedin,
bu su nerede yıkanır?
devamını gör...