öldükten sonra gelen değdi mi hissi

yaşanılan koca bir hayatın sonrasında yavaş yavaş terk ederken bu dünyayı, geriye bakıp düşünülendir.
öldükten hemen sonra öyle geçirir insan içinden,
acaba değdi mi onca çabaya
acaba değdi mi onca acıya
acaba değdi mi çektirdiğim ıstıraplara
acaba değdi mi şu yaptıklarıma
acaba değdi mi aklımda kalanlara
acaba değdi mi şuncacık hayatta yaşamak dışında yaptıklarıma.

ölen yazarlar vardır muhakkak aramızda, onlar bilirler.

buraya yazan insanların bilemeyeceği histir. ölünce göreceğiz hepimiz.

bi ölüp geleyim de öğreneyim dediğim başlıktır.
ölüm sonrası edit: değdi arkadaşlar şuan cennetteyim.

öldükten sonra gelmez canım. ölmeden hemen önce ölüm anında gelir. ki belki de gelmez. henüz yaşamadım çok şükür.

değmeyeceğini herkes bilir aklında döndürür durur, ama kiminin mizacı kiminin psikolojisi elvermez ya salla değmez demeye. ancak ölünce anlamış olurlar. sonrasını kimse bilmiyor.

hileli kazandıklarıyla hiç ölmeyecekmiş gibi mal mülk depolayarak, sosyal dengenin altüst olmasına sebep olanlar, doğaya rantları uğruna savaş açanlar, onu tahrip edenler, geberdiğinde anlayacaktır emin olunuz.

ölümün kıyısına geldiğim halde aklıma gelmeyen soru.gitmeye bu kadar mı istekliyim, anlamıyorum ki.

filmlerde genelde iyi ve kötü adamın arasında yaşanan final vuruşması sonrasında kötü adam ölmek üzere kan kaybederken elini tutan kankası iyi adamın sorusudur.

ölmekte olan kişinin cevabı da genellikle "başka türlüsü olamazdı." şeklindedir.

behzat ç. bir bölümde "polis olmasaydım katil olurdum." der. aradaki çizgi çok ince bence de.