olmam gereken yer burası değil hissi

hiç hissettiniz mi? bu dünya da olmam gereken yer burası değil diye bilmiyorum ama derin hislere kapıldığımda hissettiğim duygulardan biridir bu. olmam gereken bir yer var ama orası neresi, nerede bende bilmiyorum. belki bu dünya da öyle bir yer bile yok. hep biraz farklı hissettirmiştir bu his (kötü). sadece içinde bulunduğum da huzurlu hissettiren bir yer var bu dünya da hepsi o kadar. bazı hisleri kelimelerle anlatamazsınız çünkü o hisleri anlatabilecek bir alfabe yoktur ben de bu kadar anlatabiliyorum sadece. burada var mıdır bu tarz hisler içerisinde olan birileri bilmiyorum belki de sadece diğer insanlarla hislerimi paylaşmak istedim.

olmanız gereken yerin neresi olduğunu bilmediğiniz sürece hiçbir işlevi olmayan his.

aidiyetsizlik hissini yenmek için ait olabileceğiniz alan oluşturma fikrinize ket vuran lüzumsuz insanlar sürekli çevrede olmasa belki bir ihtimal, gerisi safi huzursuzluk.

show must go on.

ulan şimdi şurada olsam çok iyi hissederim dediğim çoğu yere gittim. hiç öyle beklediğim etkiyi yaratmadı.

asıl mesele yola çıkmakmış.

cern'de bozon patlatmam lazımdı benim...şimdi egzel!! de hücre dolduruyorum.

olumsuz her duygu insana bir fayda sağlamaz ama insanın karakterinin oluşması içinde her türlü duygu düşünce de gerekli maalesef. yani mümkün olduğunca olumsuz olan her neyse onu hızlı yenin.

tam da olmam gereken yerdeyim. sevgili kendim beğenmiyorsan değiştirmek için değiştirecek adımları atacaksın. hem çabalamayıp hem de boş konuşmayacaksın.

kısa bir süre önce o his geldi, gittim ben de.
burası sakin, sessiz, dikensiz... evet biraz hissiz ama olsun. her gün bir yerimden yaralanmak, kanamak, dikenli çalılar arasında gül aramak çok zordu. etimden, yüreğimden lime lime parçalar koptu. kendimi yamıyorum şimdi burada; sessiz, sakin, dikensiz; evet biraz hissiz...

ben santraforum ama hayat bana defans oynatıyor. başlarda çok çabaladım yerimde oynamak için ama hep ofsayte düştüm bu yüzden coach beni defansa çekti. memnun değilim ama mecburum bu yüzden zevk almaya çalışıyorum...

üniversitenin üçüncü yılı olmasıyla beraber zaman zaman hatta bazen sıklıkla içine düştüğüm durumdur. girince çıkamıyorsunuz ama sonra "dalmışım ya" tarzı bir uyarıyla ne için çaba sarf ediyorsanız sorgulamadan ona devam ediyorsunuz. ama sorgulamak önemli tabii. sokrates'in de dediği gibi "sorgulanmamış hayat yaşamaya değmez".