oturgaçlı götürgeç

insanların (bkz: google) gibi bir arama motoru ile yalan yanlış bir sözcük olduğunu kolayca öğrenebileceği asla varolmamış sözde sözcük.
buradan ya da başka bir kaynaktan öğrenilebilir. hala daha iftiracılar aramızdadır.

tdk tarafından otobüs için kullanılmış terim olarak bilinir. (çok oturgaçlı götürgeç)

(bkz: marmaray)

dil devrimi karşıtı osmanlıcıların uydurduğu fenomen.

nurullah ataç gibi öz türkçecilik akımını yanlış anlamış ve bu işi abartmış kişilerin uydurduğu dandik bir sözcüktür. halbuki ilgili sözcüğün orijinali ingilizce'de autobustur, türk dil bilgisi kurallarına göre otobüs olarak yazılır ve ilgili sözcük, dilimize de bu şekilde yerleşip artık türkçeleşmiştir. dil devrimi konusunda ziya gökalp'in öğretileri yeterlidir.
oturgaçlı götürgeç ile bilgisayar sözcükleri bir değildir çünkü; kompüter(computer) yerine önerilen bilgisayar, zaman içinde kanıksanmışken otobüs yerine önerilen oturgaçlı götürgeç ise kanıksanmayı uydurma bir sözcük olarak kalmıştır.

(bkz: otobüs)

“çok oturgaçlı götürgeç”, “tavuksal fırtlangaç”, ulusal düttürü”, “gök götürü konuksal avrat”, “çatal batmaz kaydırgaç” gibi ifadelerin türk dil kurumu tarafından dilimize yerleşmiş kelimelere karşılık olarak üretildiği iddiası köklü bir şehir efsanesidir.

bu şehir efsanesinin evveliyatına baktığımızda 1950’li yılların sonundan beri gündemde olduğunu görüyoruz. 2005 yılında hilmi yavuz ve attilâ ilhan’ın bahse konu sözler hakkındaki görüşlerine başvurulan bir haberde hilmi yavuz, ““tdk’nin siyasetiyle dalga geçmek için muhafazakar kesim 50’li yıllarda bunları üretti. bu sözler hiçbir zaman ciddiye alınmadı zaten. nurullah ataç’ın öncülük ettiği dilde aşırı gelebilecek özleşme çabalarını eleştirmek içindi.” derken attilâ ilhan, “ben ilkokuldayken osmanlıca-türkçe kılavuz geldi. biz ufacık çocuklar bu işi alaya aldık. o zaman cumhuriyet halk partisi diyecek yerde ‘kamul buyrul tüz bölemi’ diyorlardı.” demiştir.

dile yeni sözcük girmesine karşı olan sağcı dingillerin kaba etlerininarasındaki boşluktan çıkardığı sözcük.
12 eylül öncesi sağcı dingillerle dile yeni sözcük eklemek isteyenler arasında ciddi , zaman zaman kavgaya varan çekişme vardı. canımız ciğerimiz şerefli türk silahlı kuvvetleri 12 eylül faşist darbesini yapınca bu çekişmeye de bir nokta koydu. atatürkçü kenan the süslü, atatürk'ün kurduğu türk dil kurumunu kapatıp mallarının üstüne çöktü. sonra yeni, kendisine ağam paşam diyen, göründüğünde meyhane raflarındaki boş içki şişeleri gibi 'sas duruşa" geçen yeni dil kurumunu kurdu. ama sağcı dingillerin dile yeni sözcük katılmasına karşı oluşları bitmedi.
bunlara göre yatılı okul yerine leyli mektep diyecektiniz. ne hoş di mi?

(bkz: osurgaçlı götürgeç)

boynuzlu götürgeç* ve çok oturgaçlı boynuzlu götürgeç* de vardı.

dip: her şey rauf tamer'in, tercüman gazetesi'nde 7 mart 1980 tarihli köşe yazısı ile başlamıştı.

alttan ittirmeli, üstten tüttürmeli oturgaçlı götürgeç. tren için şu an üstünde oturduğum organımla uydurduğum kelime.

bir takım “türk düşmanları*” tarafından uydurulmuş oldukça komik bir yalandır. tdk hiçbir zaman oturgaçlı götürgeç gibi, veya ulusal marş yerine ulusal dütdürü gibi türkçeleştirme kelimeleri yaratmamıştır. bu konuyla ilgili bakınız türk dil kurumu genel yazmanı cahit külebi ne diyor?

-“gökkonutsal avrat”, “çok oturgaçlı götürgeç”, “ulusal dütdürü” gibi saygısız değimler bir takım kendini bilmezlerin uydurmasıdır. kurumumuz bu tür yakıştırmaları ulusal varlığımıza saygısızlık sayar.

gerçek olmadığını düşünenler için kaynak görselini de atıyorum;







bir daha tdk’nin yaptığı türkçeleştirmiş kelimeler diye bunu önünüze sürüp türkçeleştirme ile dalga geçen anti kemalistleri görürseniz önüne bu fotoğrafı yapıştırırsınız.