özgür olduğu halde özgürlük isteyen birey

ınsan doğasının bencil olmasından kaynaklı bir dürtüye dayanmaktadır, hep daha fazlasına sahip olma isteği, sahip olmadıklarını yüceltip sahip olduklarını küçümsemek ve sürekli asimetrik kıyas yapmak ile ilgili olabilir:

"özgür mü diyorsun kendine? sana hükmeden düşünceni duymak isterim, bir boyunduruktan kaçıp kurtulduğunu değil." kim özgürlüğü istiyor sahiden, birinden kurtulup diğerinin kollarına kendini atmak için midir kaçmak? evet, bu çocukken daha fazla bozuk paranın bir kağıt paradan daha çok olduğunu düşünmek gibi bir şey bir noktada, hesap edemediğimiz bir şeyleri alıyor bizden özgürlük dediğimiz şey/şeyler ama neler ,kim bilir?

bir birey özgür olmadığını düşünüyorsa, muhtemelen değildir. birinin en ufak bir olguda bile seçim hakkınıza müdahale etmesi özgürlüğünüzü kaybettiğiniz anlamına gelir. içine doğdunuz aile, çalıştığınız iş hatta dünyanın düzeni.. hep başkalarının dayattığı sistematikte yaşıyoruz. yani insanoğlu başkalarıyla etkileşim halinde oldukça, asla %100 özgür olmayacak.

tam ve katıksız özgürlük izolasyon gerektirir. insani ilişkiler hep tolerans ve ödün verme üstüne kuruludur çünkü. yani özgürlüğünüze sevilme, yalnız kalmama, mutlu olma, başarı, ekonomik standartlar vb ihtiyaçlarınız için sürekli balta savuruyorsunuz. bir ideolojiyi ortaya atmadan, üstüne düşünmek önemli.