parti liderlerinin koltuk sevdası

bitmeyen istektir. devlet bahçeli tam 24 yıldır mhp genel başkanı. kemal kılıçdaroğlu 11 yıldır cehape genel başkanı. tayyip ise 19 yıldır. çok garip çok. evet.

kaldırın pis örümcek ağlarınızı ülkemin üzerinden artık. koltuklar da sizde kalsın.

tamam da seçenin hiç suçu yok mu? dediğim sevda. parti içinde örgütlenin aday çıkarın indirin bu kadar! reyis için geçerli değil bu çözüm maalesef.

siyasilerin çocuksu ruhlarıyla yönetiliyor ülke.

kalkmak istemiyorlar işte. azrail bile kaldıramaz bu gidişle.

birisi dikta rejiminin mimarı, diğeri her devrin çark çevireni tamam bunlar anti-demokratik sistem dayatıcısı; bunu anladık.
peki kılıçdaroğlu neden kazık çaktı o koltuğa? parti içinde o göreve gelebilecek adam yok mu? kimi kayırsak saçmalıyor. gidin yeni yüzler gelsin. 3 dönem milletvekili olan tiplerden geçilmiyor. alayı nuh nebiden kalma siyasetçiler.

altlarını pisledikleri için kalkmaktan korkan parti liderlerinin koltuk sevdasıdır.

koltuk sevdalısı iktidarların ezeli zihinsel karanlığında devinen ruh olmak bu ülkede... koltuk derken fikirleri koltuk yapanlardan bahsediyorum. fikirlerin üzerine oturuyorlar. kalkmak bilmiyorlar. fikir çürüyor kıçlarında. ara ara kımıldayıp yüzümüze gözümüze bulaştırıyorlar kaba etlerinde kokanları. böyle.
t: çanak tutanların var olmadığı bir yerde barınması mümkün olmayan sevda.

bize de oturmaya gelin denilen bir milletin çocukları.(bkz: rte'nin lüks araba sevdası)

(bkz: parti yöneticiliği yapmanın ülkenin bekasıyla ilişkilendirilmesi)

söz konusu değişim kasetle gerçekleşmiş ise; sevdanın boyutu, konulu-çakmaklı film seviyelerine kadar ulaşabilir.

söz konusu değişim okyanus ötesinden planlanmışsa işin boyutu daha başka yerlere de gidebilir. sonuçta plan büyüktür, tıpkı bir türlü gözükmeyen büyük resim gibi, belki çoook uzaktan bakmak gerekir. ipucu; şiir seven bir koltuk sevdalısı...

türkiye'nin en büyük sorunlarından birisidir.
iktidarı da muhalefeti de aynı. koltuğa yapışan kalkmak bilmiyor.
bu sistem kökten değişmeli.

partilerin aynı genel başkanla uzun süre devam etmesi çok yanlış bir uygulama değildir. çünkü partiden çok lider tanınır. her seçime yeni bir genel başkanla girmek risklidir. çünkü ortalama ve altı seçmen partiyi tanımaz, liderini tanır. sürekli parti lideri değiştirdiğinizde seçmenin aklında yer etmez.
siyasetle futbolu bir türlü ayıramıyoruz. her başarısızlıkta teknik direktör değiştirir gibi parti lideri değiştirilmez. futbol takımı tutar gibi parti tutulmaz.
elbette ki parti liderlerinin bir noktada başkanlığa veda etmeleri gerekir ama bunun da partilerin iç tüzüklerinde yapılacak düzenlemelerle çözülmesi gerekir.