patlamayan patlamış mısır tanesi gibi hissetmek

herkesle aynı ama herkesten farklı olma hali.

hayat bu demek değil midir zaten? aynı cins olabiliriz ama hepimiz kendi içimizde biriciğiz. kendimizi güzel gören de kötü gören de ve bunu gerçekten böyle yapan da biziz.

kendini gerçekleştirmeye çalışan herkese başarılar.

ahterbin ukdesi

genelde kalabalık içinde sıkışan tanelerin patlamadığını düşünürsek, evet az hissetmedim ben de bunu. o tanelere sonra aynı işlemi uygulasan da patlamayıp, üstüne bir de yandıkları gerçeği daha çok canımı acıttı şu an. yazamayacağım daha fazla, yoksa ağlayacağım.*
t:bir garip mısır tanesi durumu.

kızgın yağlarda yarana tuz basa basa yakılıyorsun yine de içindekileri dışa vuramıyorsun. her şey zarar verip gidiyor, sen yandığınla kalıyorsun.

üstüne bir de senden verim alamayacakları için çöp olarak görülüyorsun. neyse ya.

aslında sen de onlar gibisin ama bir şeylerin eksik. kimse seni sevmiyor, kimse yüzüne bakmıyor. diğerlerini sevinçle karşılayanlar sıra sana gelince yüzlerini ekşitiyorlar. zamanla koskaca dünyada tek başına ya da şanslıysan senin gibi eksik olanlarla birlikte kalıyorsun.

sorgu odasında geçirilen saatler boyunca herkes konuşmuş, o ise tek kelime etmemiştir.
işkence görmüştür hatta, yine gık yok.
onurlu bir hissediştir.

tebessum ettiren bir degisik benzetme turu. tamam simdi orada bir yerde (tencere) tekil kalmak zor bir durum. ama dusunsene sistemin, yani atesin-yagin dayattigi degisime maruz kalsan dahi degismiyorsun. bu sana farkli kaldigin icin utanc duygusu yuklese de aslinda kendin kalmak; ki her seye ragmen guzeldir. bence kendi icinde sahip oldugun savasi kazanmissin, sonun ne olursa olsun. gidecegin yer copluk dahi olsa.