peki şimdi nereye?

lübnan doğumlu güzel yönetmen nadine labaki, peki şimdi nereye? (et maintenant on va où ?) adlı ikinci uzun metraj filmidir. vizontele filmini çağrıştıran açılış sekansından sonra lübnan'da sevimli bir köye konuk oluyor izleyici. elbette yönetmenin naif bakış açısıyla ilk filmi karamel de olduğu gibi kadınlar ön planda. savaş karşıtlığının, hristiyan- müslüman çatışmasının anneliğin gücünün etkilerini ve aşkı derinden hissettiriyor. --! spoiler !--

muhtarın gayretiyle tüm köy halkı birleşip televizyon seyretmeye başlıyorlar ama haberlerde duydukları dini çatışmalar, gerginlikler, kavgalar, hatta ölümler, köy halkının huzurunu kaçırıyor ve birbirlerine düşüyorlar, ibadet yerlerine zarar vermeye, birbirlerine hakaret etmeye, itip kakmaya başlıyorlar. tabii bu kavgaları çıkaran, agresifleşen hep erkekler. kadınlar ise bir yolunu bulup erkeklerin dikkatlerini dağıtmak, böylelikle huzuru bozmamak istiyorlar ve birleşip planlar yapıyorlar. bu planlarına köy papazı ve imamı da ortak olunca işleri pek de zor olmuyor.

--! spoiler !--

lübnan çoğunluğunu hristiyan ve müslüman halklardan oluşan bir memleket . 1970'lerde başlayan dinler arasında baskınlık kurma çabası 1991 yılına sürecek ve iç çatışma bu memleketi zenginlikten, harabeye döndürecektir.
bundan sonrasını spoi takıntısı olanlar okumasın lütfen.




dinlemek isteyenler için:

farklı kültürlerin, dinlerin aslında kendi içlerinde birlik ve barış içerisinde ayrışmadan yaşayabilmeleri bir döneme kadar mümkündü. izlediğimde, bana kendi memleketimi, anılarımı anımsattığı için beni ağlatmıştır.nadin labaki imzasını taşıyan her film benim için hem özel hem de mükemmeldir.

2011 yapımı bir nadine labaki filmidir. nadine hanımın enfes oyunculuğunu izleme fırsatı da sunar bize. en sevdiğim filmlerden biridir. dram ve komedi filme o kadar güzel yedirilmiştir ki normalde yabancı komediye pek gülemem fakat bu film beni güldürürken hüzünlendirdi. film farklı din ve mezheplerden gelen kadınların; din nedeniyle ortaya çıkan savaşın köylerinde düşmanlığa sebebiyet vermesinden korkmalarını ve bu düşmanlığı engellemeye çalışmalarını konu alır. kimse ölmesin kimse düşman olmasın diye köyde el birliğiyle erkekleri savaştan bihaber bırakmaya ve hiçbir şey yokmuş gibi davranmaya çalışırlar fakat bu o kadar da kolay olmayacaktır. köydeki kadınların bu çabası esnasında başlarına gelen komik olaylar ve yer yer hüzünlü sahneler ortaya çıkar. bulmuş oldukları çözümler o kadar zekicedir ki senarist nadine labaki'nin zekasına hayran olmamak elde değildir. filmde geçen olayların hepsi gerçektir, insanlığın içindendir. izlediğimde dünya keşke kadınlardan ibaret olsaydı belki de daha güzel bir yer olurdu diye düşünmeme neden olmuştu. nadine labaki'nin kefernahum filminin yanında çok fazla ünlenmemiş olsa da şans vermenizi öneririm. bu cümleler filmde geçiyordu ve çok etkilendiğim için not almıştım. kaç sene geçti defterleri karıştırırken buldum ve yine çok etkilendim. harika bir filmdir, izleyin izlettirin.