roman okuyorum entelim ben havası

roman okuyan her insanda bulunan havadır.
rusya'da soğuk bir kış günü cebinde rublesi kalmayan insanı okuyunca hayatınıza bir şey katmış olmuyorsunuz, bu size empati veya farklı bakış açısı da vermiyor.
ne demişti ahmet kaya?
buradan

roman okuyan her insanda bulunan havadır cümlesinden sonra ciddiye almadığım başlıktır.

entelmişiz haberimiz yokmuş, pehhh.

her zaman sık kitap aldığım yayın evlerinden fular isterim, bak hacı en kalın romanları alıyorum sizden millet demez mi bak bak entele fak fularsız pehh! sağolsun köftehorlar gönderiyorlar bir iki şık olanlardan. alıyorum kitabımı, takıyorum fularımı ve bir entelin olmazsa olmazlarından olan bir diğer itemi taksimden aldığım pipomu, gerçek manada kullanmasam da aksesuar olarak ağzımın kenarına iliştirip butik kahvecime gidiyorum. hem romanımdaki karakterleri hem de kahvecimde bulunan dostların karakter tahlillerini yapar iken beynim adeta bir kazanlı şofbene dönüyor dostlar. aaah ah entellik zor zanaat mirim!!

(bkz: engeller giderim)
entelektüel insanın yapmadığıdır, ben oldum sanrısına kapılan birileri yapabilir muhtemelen. 3 romanla da entel olunmaz.

öyle bir hava yoktur. var olduğunu düşünenler de havasını alır :)
(bkz: cahil cesareti).

9 8 lik roman havasıdır. okuyan güzel okur.

entel küçük düşürücü (bkz: degrading) bir kelime olduğu için havası olmaz. entelektüelim havası diye bir şey vardır ve evet kişinin kitap okumasıyla, okuduğu kitapların içeriğine de bağlı olarak, doğru orantılıdır.

roman okuyan, en azından okuduğunu anlayan birisi bu havaya girmez, böyle bir başlık da açmaz. politikacısından şarkıcısına, ülkücüsünden muhafazakarına, nedir çektiği bu okuyan insanların? ülke resmen "cahilin okuyana düşman olduğu" bir tımarhaneye dönüştü.
"rusya'da soğuk bir kış günü cebinde rublesi kalmayan insanı okuyunca hayatınıza bir şey katmış olmuyorsunuz, bu size empati veya farklı bakış açısı da vermiyor." demiş ya arkadaş, herhalde okuduğu tek romanı referans alarak söylemiş bunu. çünkü okuyan (ya da roman okuyan diyelim) biri, senin ömründe hepi topu karşılaşacağın kişi sayısı, diyelim ki bin kişi iken, okur, her romanda bunlardan onlarcası ile karşılaşır. iyi, kötü, gıcık, uyumlu, uyumsuz... aklına ne geliyorsa, o kadar farklı karakter ile haşır neşir olur. ve herhangi bir konu ya da olay hakkında dümdüz bakmamayı, tahammül etmeyi, karşısındakini anlamayı ve dinlemeyi öğrenir.

kuşkusuz bir ya da birkaç kitap ile hayat değişmez, ama okuduktan sonraki sen ile, önceki sen aynı kişi değilsindir. fark nedir dersen, bunun cevabı yok. cevabını hayatının bir aşamasında alırsın, iş arkadaşınla, eşinle, sevgilinle, yöneticinle konuşurken farkını görürsün.

tanım: yanlış önermedir.

içler acısı başlıklardan birisi daha. yahu neden bu kadar düşmansınız kitap okuyan insanlara?
sizin gibi insanlar yüzünden elime kitap alıp yürüyemiyorum. çanta taşıyorum sırf bu yüzden.
okuyana da düşmanlar okumayana da düşmanlar. okumayan cahil, okuyan entel. baydınız.
(bkz: çok yoruyorsun tc insanı)

tabii çok çok var yine bu tiplerden. yine de artık laf etmiyorum, edemiyorum. kitap okuyan insanı bulmuşum bu devirde, laf mı edeceğim bir de...

hatırlarım.... doksanlarda bunun şakaları çok olurdu. tamam kitap okuyorsun da "ben kitap okuyorum." havasını niye atarsın? sorsan hepsi schopenhauer, kierkegaard v.b olmuşlar. işte anlatılan tamamen bu!!

roman okumanın kitap okumak olmadığını idrak ettikten sonra gerçekleştirebilecek zararsız eylemdir. hiç kimse bir başkasının kendisini öyle yada böyle entel hissetme güdüsüne ipotek koyamamalıdır.

başlıktan eziklik akıyor. roman okuyan hiçbirisi entel olduğunu iddia etmiyor lakin başlık sahibinde öyle bir aşağılık sendromu var ki böyle başlıklar açıyor. (bkz: don't feed the troll)

entel olmak kötü değildir. entellik, entelektüel olmak adına göt yırtan, çaba sarf eden kimselere denir. entelektüel olmak için de düşünmek istemek, düşünmenin kendisi, fikir üretmek, evveliyatında okumak ve araştırmak, en mühimi de istekli olmak ön koşuldur. okuyan, sorgulayan, araştıran insandan zarar gelmez. karanlığa söveceğine bir mum yakar, ıssız yerlerde kendi için bir evren olur. haydar dümen eki okuyan bir insana, oturup da dostoyevski'yi anlatamazsınız. herkesle, seviyesine uygun mertebede diyalog kurmak önemlidir bu bağlamda. etrafınızdakilerin, sizin fikir ve eylemleriyle alakalı ne düşündükleri değil, sizlerin kendinize yönelik neler düşündüğünüz ve ne gibi yatırımlar yaptığınız önemlidir. çocuk tecavüzleri, kadın cinayetleri, trafik magandalığı, namus bekçiliğine konu olanlara bir bakın. istatistiksel olarak bilgisel ve kültürel anlamda kendilerine yönelik hiçbir edinimleri yok. korkmayın hayatında en azından tek bir kitap okumuş olanlardan, korkmayın kaliteli müzik dinleyenlerden, korkmayın orasını burasını deldiren insanlardan, korkmayın öcü gibi görüntüsü olanlardan, tuhaf giyinenlerden ve gerçekten düşünebilenlerden!

roman okuyan enteller (gerçekten okuyanları kastediyorum) bu ülkenin aydınlık yüzüdür. ne yaptığı belli olmayan kekoların etrafa bön bön bakmaktan başka bir marifeti yok. entel görünenler bile daha saygılı tipler, birine zararlarını görmedim. asıl zarar keko havasında tiplerden geliyor.

insan okudukça bilmediği çok şey olduğunu görür, okumaya ve bu bilgileri almaya devam eder, empati yeteneği geliştirir. bir arkadaş yazmış kitap okuyan herkeste bulunan hava diye. şu sözle cevap versem yeterli: kitap okumayan insan bir hayat yaşar, kitap okuyan insan binlerce. iyi geceler.

en sevdiğim tarz çok yapıyorum.

ne yani harlequiin beyaz seri ,pembe seri okuyanlarda entelim diye gezebilir mi? onlar da roman sonuçta.

ben hem yazıyorum hem okuyorum en entel benim. akıllı olun.