sarhoşların aradığı kişi olmak

başlık'ı nasıl açacağımı bilemedim. başıma gelen durum.

herhalde içki ortamlarının aranan elemanıyım. kimi dertlenip arıyor, kimi sevinip arıyor kimi de (bazı kadınlar) özleyip arıyor.

edit: bu arada üç aydır tek damla alkol almadım. gayet de mutluyum.

it's me! madem bu kadar özleyecektiniz niye üzdünüz? niye ayrıldık? insan gibi davransaydınız.
hadi eski sevgililerimi geçtim, onların aklında yer etmişim demek ki. bu arkadaşlarıma ne oluyor ya? bir ara içip içip, özledikleri kadınları arayamayınca beni arıyorlardı. ben ne yaptım? git ona yan derdini.. neyse ki bir süredir bu tür vakalar olmuyor. umarım olmaz da..

-aloooo, prada şimdi biz 3 kişi şuradayız, herbiriciğimiz pilot. gel bizi al.
+la olum orası bana çok uzak, atlayın taksiye gidin eve.
-atlayalım da para kalmadı, arkadaşın birini de rehin aldılar. sen gelsen iyi olacak.
+iyi, bekleyin beni. bi yere ayrılmayın.
-nereye ayrılalım olum zaten.
+off kapa la kapa, gecenin üçünde bas bas bağırma telefonda bana.
-taam hadi gel.

çok fazla içilen bir gecede olay çıkması sonucu ufak bi taşkınlık yapmışlar. yüklenen hesabı ödeyebilecek başka tanıdıkları olmadığından da beni arıyorlar. yoksa hiçbir durumda aramazlar. insanın böyle hayırlı arkadaşları olması çok güzeldi de kıymet bilmedi deyyuslar.