sevgi insanı güzelleştirir olgusu

sevginin temeli ailede atılır. hiç sevgi görmemiş bir çocuk hayati boyunca bu kavramı algılamak, yaşamak konusunda epey acı ve zorluk çeker. ve hayata 1-0 yenik başlamış olur aslında. bu denli önemli, kıymetli ve değerli bir histir bu sevgi dediğimiz şey.

güzel ve iyi her şey insanı güzelleştirir aslına bakılırsa.

güzelleştirmekten kast edilen mutlu etmek, bulunduğu enerjiyi pozitife çevirmektir. çiçeğe bile ilgi gösterince, bir iki güzel söz söyleyince, bakımını yapınca coşuyor, nasıl güzelleşiyor. insana yapılan her şeyde insanı elbette ki güzelleştirir. bir insan mutlu olursa pozitif enerji yüklü olur ve çevresine de o pozitifi enerjiyi yansıtır.

her şey sevgi de başlayıp sevgi de bitiyor aslında. sevilince insanın yüzü parlıyor, hayata bakış açısı değişiyor. kendine olan özgüveni artıyor. sevilince insan diğer insanlara karşı sevgi beslemeyi de öğreniyor. tabi sevilemeyince o duyguyu taa küçüklükten hiç yaşayamayınca hayatı boyunca bocaliyor. küçücük sevgi kırıntısıni alıp hayatına merkez yapiyor.

ve evet sevgi insanı güzelleştirir, iyileştirir. sevgi insanı daha iyi bir insan yapmaktaki temel unsurdur.

zaten sadece güzelleri sevdiğiniz için ortada sorun da kalmıyor. güzelleştirecek bir şey de olmuyor.

x.com/sendenizzzz/status/18...

bence de güzelleştirir. gözlemle sabit. çiçekleri açtıran olgu sana ne yapmaz.*

“yalnızlık dünyayı doldurmuş. sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey. burada her şey bir insanı sevmekle bitiyor.“

(bkz: alemdağ'da var bir yılan)
(bkz: sait faik abasıyanık)