şiircilik

şairlere öykünüp ucuz kafiyeler ve sahte acılarla yapılan etkinlik. bu aralar epey popüler.
şiir zordur lan. herkes şair olmuyor. bence zorlamayın hazır yazilmislarini okuyun.onları paylaşın.

insanlar biraz kafiye uydurarak şiir yazdıklarını sanıyorlar. yağan yağmura, uçan kuşa ve hatta bulutlara. şiir yazmak sandıkları şey aslında sadece bir konsept belirlemek ve kafiye uydurmak o kadar. şiir böyle bir şey değil efenim... şiir yazmak kolay değil. elbette yağmura, buluta yahut güneşe şiir yazılabilir. fakat bir anlamı olmak zorunda... hiçbir kimse bir halt anlamasa bile sen bilmelisin o anlamı. o şiirin bir anlamı olmak zorunda, senin bahar dediğini onlar mevsim sansın mühim değil. bir tek sen anla ve sadece sen bil, fakat bir anlamı olsun. menekşeden kastın, eylül derken ki samimiyetin sana kalsın. sen şiirini yaz güzel kardeşim, kimseler bilmesin ama bir anlamı olsun. varsın "iki kafiye uydurdun şiir yazdığını sanıyorsun" desinler. kimseler bilmesin arkadaş. sen bil, sen anlat ve bir tek sen anla ne yazdığını... sadece anlamı olsun.

kimse şair olduğunu iddia etmiyor. insanlar sadece rahatlamak için duygularını ifade etmek için bir şeyler yazıyor. bunun neyini kınıyor yadırgıyorsunuz? o zaman kimse resim çizmesin kimse dans etmesin kimse fotoğraf çekmesin kısaca kimse sanatın edebiyatın hiç bir dalıyla meşgul olmasın. zaten hepsinde hazır yapılmışları var. öyle değil mi?

şiir insanın duygularını dışa vurma şekillerinden birisidir.
kimi kafiye ile kimi kafiyesiz olsa da şiirdir. anlamı vardır duygusu vardır. yazana başka okuyana başka duygu katar. yeşil bana göre renktir ama okuyana bahardır çimendir yapraktır daldır.
su yağmurdur denizdir damladır.
önemli olan o duyguyu doğru yansıtmaktır.
başkalarından alıntı yaparak yazılan ne şiirdir ne de şairdir.