sokak röportajında sorulan sorulara yalan cevap vermek

ata sporumuz sayılan davranışlardandır. kamerayı görünce lord gibi hissediyoruz birden.

adam ekmek göbek mangalcı bir tip mesela. "övöt beyaz ökmök yasaklansın bence diyor" günde 2 somun indiriyor deve. hayatı ekmek yemekle geçmiş. makarnayı bile yarım ekmekle tüketiyor.

hatuna bakıyorsun. yanındaki arkadaşıyla kikirdeyerek konuşuyorlar. boyu 1.55.
ben kesinlikle erkek arkadaşımın öyle davranmasına izin vermezdim diyor. oysa abazanın kralı. sadece kafayı çekip, blur yapıp instagram’a atıyor baklava surat.
çok belli bu tipinden. ama sevgilim var diyor. hem de ona izin vermezmiş çılgınım.

akşam haberlerinde şeker görünmek için şöyle işler yapmak üzücü.

lisedeyken yaptığım eylem.

o kadar güzel sallamıştım ki yerel kanalımız bunu bangır bangır yayınlamıştı. adım okulda "komünist artist" olarak geçiyordu. sınıfta oylamaya sunulan her şey için bana bakılır ve "itirazın yok umarım" diye keh keh gülerlerdi. ama güzel bir şey mi? tabii ki evet. *

duyar kasma maskesi

"ehe komik bir şey söyleyeyim de edit yapılsın instada paylaşılsın ünlü olayım ehe" dürtüsüyle yapıldığını düşündüğüm eylem. ya da sadece silivri soğuğundan korunmak için.

şov yapmak.

(bkz: rizeli berkay)

yalan cevap verenler değil de "kaç tane 2000'li yıl yaşadık?" sorusuna "ben buralı değilim valla bilmiyorum" diyen abla sokak röportajlarının az bilinen efsanesi olabilir. marslı mısın abla, nasıl bilmiyorsun?
tv sokak röportajıydı, youtube'da var mı bilmiyorum.