süpermarket kasiyeri

kanaatimce ikiye ayrılır.

para üstünü kasanın köşesine bırakanlar ve para üstünü elden verenler.

insanı sapık gibi hissetiren iki şey var
asansöre sizle binmeye çekinen kadın ve para üstünü temas etmeden veren kadın
derin buhranlara sebebiyet veriyor bu kasiyer dostlarımız, iffetine milisaniyede göz dikmişsin gibi hal ve hareketler.

soğuk kahvemi alıp gideceğim
ayrıca sen kimsin ya?
ha ha ha, ilginç.

ben genelde çok iyiyimdir kasiyerlerle. zaten iletişimde iyiyimdir genel olarak.

yalnız...

yazlığımıza yakındaki şok'ta garip bir kasiyer var. bana mı taktı, genelde mi öyle bilemem. tip tip bakıyor, "iyi günler." diyorum yanıt ve hatta mimik yok. sadece 45 diyor mesela, lira bile demiyor. 3 kere şans verdim kendisine. güler yüzle gelen "iyi günler"e yanıt vermeyen insanla işim olmaz. bu kadına bayağı taktım. geçen sene de buradaydı ama böyle mi davranıyordu, dikkat etmemişim. geçen haftalarda kaba bir tavırla fiş uzattı; kalın, sert ve gaddar bir ses tonuyla (ama sesimi yükseltmedim, sadece tonunu öyle yaptım), "hayır, onu almayacağım." dedim, biraz korkarak baktı. bundan sonra böyle! seneye görüşürsek zevk alacağım hatta bundan.

sevimli duranlar var bir de çok soğuk ve sert duranlar. bu konuşma seslerine de yansıyor ve tavırlarına da.

ben poşetleme yaparken para üstünü verdi. "bir saniye." deyince sinirlenip kasa tarafına biraz sert şekilde koydu. ürünü koyup alacağım zaten öldün mü? "bir saat dememiştim oysa." deyip ters ters baktım. ben de biraz sert bir şekilde aldım inadina. bir de bozukları ortaya, kağıtları yerine koymam gerekiyor cüzdanda. karışık koydum mu sinirlerim bozuluyor. fiş ayrı yere koyulacak. bu benim 6-7 saniyemi alıyor. daha fazla alacaksa zaten poşeti alıp geride durup hallediyorum.

bir de çıkarken "kolay gelsin." deyince duvara demiş gibi tepki verenler var. bilerek yapılınca "gelmesin kolay falan." diye çıkarken söyleniyorum. bir de konuşmuyor ama alışkanlık ben yine diyorum. en son gıcık olmuştum. poşetleme bitti, "kolay gelsin." deyip bekledim tek kaşımı kaldırarak. 5-6 saniye baktı, güldü "teşekkürler." demişti. ben de umursamaz edayla "incinde yokmuş." deyip "hıh." yaparcasına çıkmıştım. üniversitede apart.'a yakın marketti. neredeyse her gün illa bir defa uğruyordum ekmek için vs. o kadar zaman oldu abla hâlâ uyuzluk yapıyordu. kasaya yaklaşınca direkt göz göze geliyorduk. bir kere sinirden güldüm baktım o da güldü. "kafamın içinde ben ne yaşıyorum?" sorusuna verdiğim tepki. en son "zor gelsin." e level atlamak üzereydim. sen niye güldün?"
"sempatik yüzlü tuhaf bir kızsın. ama bakışların hem dik dik, hem de öldürecek cinsten oluyor. bazen yorgun bazen normal bakıyorsun."
"ee bu komik mi yani? sende ruh hâline göresin. yalnız gıcıklığın değişmiyor."

kolay gelsin'den anlamayana zor gelsin diyorum. insan hasta ya da canı sıkkın olunca yüzünden belli oluyor. kasıtlı ya da gıcıklık için yapıldığını sezince değiştirip"zor gelsin o hâlde." ya da "zor insanlar denk gelsin." diyorum. gıcık oluyorum bilmiyorum. cevap vermek zorunda değiller ama onlara yönelik iyi bir şey diyorum sonuçta niye kasıtlı havada kalıyor hem de dik dik ve öldürücü bakmama rağmen nazikçe diyorum. insanlık batıyor bunu anlıyorum. berbat bir gün içinde bile bunu normal bir şekilde diyorum. tamam ya, onlar haklı...

benim kasiyerim iyidir. şok'ta çalışır. evlidir. kocasının şakülü bir motosiklet kazasında kaymıştır. belden aşağısı tutmamaktadır. önceleri akşam bir çay, bazen bir soda içmek için oturduğum kafede çalışırdı. haftada alı gün, günde on saat. akşam kasadan 250 lira alırdı. sigorta yok. türbanlıydı.
bir gün yeri temizlerken ayağını burktu. üç gün işe gelmedi. sonra geldi. ama topallıyordu. kendisine benim kullandığım burkulma kremini verdim. bildiğiniz bir yerde sigortalı iş var mı dedi. bakayım dedim. iki üç gün sonra şok markete başvurmasını söyledim. yaptı. şimdi orada çalışıyor.
değişmeye de başladı. ilk aylarda sıkı örtülü türban sonraları gevşemeye başladı. sonra türbanın içinden saçlar dışarı çıkmaya başladı. dün gördüğümde saç kuaför örgüsü sol omzuna sarkmış, ucuz boyayla boyanmış, kenar mahalle kuaförü herhalde, "değişiklik olsun, sıkıldım" dedi.
çoğu markette kasiyerler üniversite ya da yüksek okul mezunu. bu lise mezunu ama iki yıl sonra üniversiteye girmeye niyetli. bakalım.

#2745192
şu tanıma aynen katılırım.
çoğunun telefonunu alırım ben de kayıtlıdır. 6 yıl önce kayserili bir kasiyer vardı bizim burada çalışırken aldım şu an mesaj atsam tanır o kadar haşir neşir oluyorum kasiyerlerle. ayrım da yapmıyorum bu arada bana yakın market varsa uğruyorum yol üstü bir iki bakınırken hal hatır sorup devam ediyorum yol üstünde şu an üç tane üçünü de es geçmem çoğu zaman. bizim burada avm yok bence ondan oluyor hep bunlar avm olsa pilava bulgura uzun uzun bakmayız gider avm turu yapar biraz teknolojik biraz felsefik birazda hayattan nemalanıp çıkardık ama yok. neyse olursa kitap bölümlerine ve teknoloji bölümlerine abone olurum.

şok, a 101 ve bim'de çalışanlar perişan. asgari ücret verip deli gibi çalıştırıyorlar...kasa boş mu? hop mal indir, hop raflara diz, depoya taşı, her türlü işi yaptırıyorlar, çoğunun gözünde fer yok, üst baş mal indirmekten kirlenmiş, çok üzücü çok...carrefour, migros, grosseri gibi daha kurumsal marketlerde bu yok, kasiyersen kasiyersin, depocuysan depocu, raf görevlisi, satış sorumlusu vs vs. kısacası bu 3 harflilere bir mercinin haddini bildirmesi lazım, en ufak şikayette yallahhh...

hepsi taş gibi valla.

başlıktaki tanımlardan hepsinin kadın olduğunu anladığım kasiyerlerdir.