tası tarağı toplayıp köye yerleşmek

nedense herkesin dilinde olup bir türlü yapmadığı şey. gerçi bizim köylerin hepsi de güzel değil ama idare edilebilir. aslında sadece yazları gidip kalınabilir. şehirden uzakta kafa dinlemek için.

hayalim resmen. çekilmez büyük şehirler.

her romantiğin kafasında olan bir plandır. ama işler öyle düşündükleri gibi gerçekleşmez tabi.
köyde wifi var mı acaba? tuvalete bile telefonla giren biz insanlar için zor bir plandır.
şehir hayatından yeniden kaçmak son derece zordur.

ben köyde yaşıyorum ama tatil köyü, hayat işte insanı nereye sürükleyeceği belli olmuyor.

fikir güzel de köyü değil kasabayı tavsiye ederim. şehri aratmaz. imkanlar nispeten daha fazla. neyi nasıl yapacağınızı iyi planlamalısınız. tarım mı hayvancılık mı? veteriner hekim- ziraat mühendisi ile çalışmalısınız. (onların birinci önceliği sizin hayalleriniz değil, satacakları ilaçlardır)örneğin bizim buralarda 7bin 10bin bandında 1 dönüm tarla. alacağınız arazide su- elektrik sorunu var mı yok mu bunları hesaba katmalısınız. seçeneğiniz meyvecilik yada hayvancılık üzerine olacak büyük olasılıkla. pazarı iyi araştırmalısnız. aylaklık yapmaya gelecekseniz yukarıdakilerin bir önemi yok. söğüt gölgesi nerede onu da tarif ederiz dediğim düşünce.

en sonunda özlem tekin gibi bırakıp her şeyi toplanıp gideceğim bazen bıkkınlık geliyor ,üstüme geliyor her şey başlarım kariyerine de sosyal medyasına da şuna da buna da, kafan rahat olur orada stres olmaz, bizi yiyip bitiren zaten şehirlerde stres sıkıntı zaten rahat olan bir insan değilim kafam patlıyor düşünmekten ama yaşanınca giderim belki bir ege koyuna düşüncesi bile çok güzel, çok rahatlatıcı

lümpen doğama aykırı olan durum. yaşarım yaşamasına da tercih etmem. ben beton yığınları arasında mutluyum. herkes köye yerleşse bile ben gitmem. benim kurulu düzenim var.

(bkz: kolay gibi görünen ama çok zor olan şeyler)

buradaki “köy”den kasıt muhtemelen ege’de bir köydür. şöyle deniz kenarında falan. hani “ege’de bir sahil kasabası” anlamına gelen. yoksa (en azından) bu özellikleri taşımayan bir köye, kimse hayal kurup tası tarağı toplayıp gitmek istemez.

sadece cazibesi çeker. maddi birikim, ciddi manada istek, azim, fiziki güç ve el becerisi gereklidir. yaşaması zordur. herkese göre değildir.

ama siz yine de spor olarak hayalini kurun.

hayatta asla yapamam dediğim şeylerden biri. şehrin kalabalığına, gürültüsüne bu kadar aşina olmuşken tatil amaçlı bile köyde birkaç haftadan fazla kalabileceğimi sanmıyorum.

teoride kolay pratikte zor olan eylem.

o yumuşak beyaz yakalı totonun asla yemeyeceği şeydir.
bununla ilgili bir başka başlıkta uzun uzun ama ciddi olarak yazmıştım.
makkiyato capiçino latte'yi bırakıp, tezek bokunun içine girmek zordur.
ciks giyinip manita kesmeyi bırakıp, odun kesmek ağır gelir.
köylü milleti öyle " aaa şehirden gelmiş, yardımcı olalım " filan da demez.
perişan olursunuz.
köy dışında doğa hayatı iyidir.

hikaye, hep boş laf.
bu saçmalığı kim uydurduysa emin olun köy görmemiştir. sanırsın köy yerinde insan olmak mümkün. insanlık dışı b*kun tezeğin içinde yüz. üstüne takdir görme. herkes bodozlama dalsın evin kapısından içeri. her önüne gelen kendinde senin hayatına müdahale etme hakkını görsün. hiç bir şey gizli kalmasın.
gerçekten sanıyor musunuz ki köyde yaşamak o filmlerdeki gibi, küçük sevimli kasabalar falan. aynen aynen yersen.