1.
yönetmen koltuğunda tipi yönettiği filmlerden daha korkunç olan, italyan korku-gerilim ustası, giallo'nun yaratıcısı sevgili dario argento bulunan, 1982 yılında italya'da vizyona girmiş, türkiye'de çok yaratıcı bir film ismi olan "ölümün sesi" ismiyle sinemalarda gösterilmiş, dario argento filmi olmasa ımdb'de 3.2 puan alacak, izlerken kahkahalar atmama sebebiyet vermiş bu tuhaf filmden biraz bahsetmek istiyorum size...
konusundan önce bahsedelim, değil mi? spoiler yok...
çok ünlü bir korku-gerilim yazarımız var, bu ağabeyimiz los angeles'tan roma'ya bir programa katılmak için geliyor, gelir gelmez de roma'yı kasıp kavuran bir cinayet serisi başlıyor. işin tuhaf tarafı, yazar abağeyimizin romanında bahsedilen türden cinayetler işleniyor ve öldürülen kadınların ağızlarına romanın sayfaları bulunuyor... işler karmakarışık bir hal alıyor ister istemez.
öncelikle şunu söyleyebilirim ki klasik dario argento filmlerinin leş oyunculuğu bu filmde de kendini göstermiş, flash tv'den hallice... daha da kötüsü ne yazık ki klasik dario argento klasiği olarak sesler korkunç seslendirilmiş, o kadar sırıtıyor ki arada kahkaha atmama sebebiyet verdi.
filmin sinematografisi ne yazık ki dario argento filmlerindeki kadar şık ve insanı izlerken içine çekecek türden bir ışımaya sahip değil, bu konuda benden sınıfta kaldı. daha da kötüsü senaryo kısmı da hem yavaş ilerliyor, hem de birçok noktada açık bırakıyor. katili zaten çok rahat tahmin edebilen izleyicinin aklında kocaman soru işaretlerinin belirmesi bir yana dursun, filmden ne yazık ki vintage pronografik içeriklere benzer bir tat almış olmam da beni kahkahaya boğdu diyebilirim. filmin müzikleri de suspiria, ınferno ya da deep red kadar iyi değil, hatta iyi de değil bence...
izlemeye değer mi? eahh... çok bi seçeneğiniz yoksa, "ben dario argento filmlerini hatim etmek istiyorum." der iseniz, evet.
daha iyi argento filmleri mevcut ama, o yüzden önermem.
içimde kalmasın ya bir şey daha diyeceğim. cinayet sahnelerindeki o leş oyunculuğu nasıl başardınız, kahkahalarla güldüm.
konusundan önce bahsedelim, değil mi? spoiler yok...
çok ünlü bir korku-gerilim yazarımız var, bu ağabeyimiz los angeles'tan roma'ya bir programa katılmak için geliyor, gelir gelmez de roma'yı kasıp kavuran bir cinayet serisi başlıyor. işin tuhaf tarafı, yazar abağeyimizin romanında bahsedilen türden cinayetler işleniyor ve öldürülen kadınların ağızlarına romanın sayfaları bulunuyor... işler karmakarışık bir hal alıyor ister istemez.
öncelikle şunu söyleyebilirim ki klasik dario argento filmlerinin leş oyunculuğu bu filmde de kendini göstermiş, flash tv'den hallice... daha da kötüsü ne yazık ki klasik dario argento klasiği olarak sesler korkunç seslendirilmiş, o kadar sırıtıyor ki arada kahkaha atmama sebebiyet verdi.
filmin sinematografisi ne yazık ki dario argento filmlerindeki kadar şık ve insanı izlerken içine çekecek türden bir ışımaya sahip değil, bu konuda benden sınıfta kaldı. daha da kötüsü senaryo kısmı da hem yavaş ilerliyor, hem de birçok noktada açık bırakıyor. katili zaten çok rahat tahmin edebilen izleyicinin aklında kocaman soru işaretlerinin belirmesi bir yana dursun, filmden ne yazık ki vintage pronografik içeriklere benzer bir tat almış olmam da beni kahkahaya boğdu diyebilirim. filmin müzikleri de suspiria, ınferno ya da deep red kadar iyi değil, hatta iyi de değil bence...
izlemeye değer mi? eahh... çok bi seçeneğiniz yoksa, "ben dario argento filmlerini hatim etmek istiyorum." der iseniz, evet.
daha iyi argento filmleri mevcut ama, o yüzden önermem.
içimde kalmasın ya bir şey daha diyeceğim. cinayet sahnelerindeki o leş oyunculuğu nasıl başardınız, kahkahalarla güldüm.
devamını gör...
2.
son yıllarda wattpad uygulasından dolayı yazarlığın popi olduğu bir zamanda konusu itibari ile dikkatimi çekti. öncelikle kanlı filmleri izlemeyi sevmiyorsanız hiç size göre değil belirtmiş olayım.
soundtrack bırakmazsam olmaz
soundtrack bırakmazsam olmaz
devamını gör...