1.
cradle of filth'in bugün çıkan albümü the screaming of the valkyries'teki ilk dinleyiş itibarıyla en beğendiğim parça olmuştur. albümün geri kalanını beklediğimden az beğendim ama gene de 7/10 veririm gibi. son üç albümleri arasındaki en zayıf işleri gibime geldi ilk dinleyiş itibarıyla.
ama bu parça bir başka... müthiş sevdim bunu. girişinde "acaba mı?.." demiştim ama ilerledikçe, bir güzel pasajdan bir diğerine geçtikçe "işte budur!" dedim. mükemmel bir şarkı bence. ileriki dinlemelerim fikrimi değiştirmezse (ki sanmıyorum) albümdeki tek aşırı beğendiğim parça olacak. ama cidden öyle böyle beğenmedim. grubun yaptığı en iyi şarkılar arasına bile sokabilirim. tabii biraz daha dinlemem lazım yerini tam belirleyebilmek için ama cidden bayıldım şarkıya.
youtube'a 20 martta yani dün yüklenmiş görünüyor parça. ben albümü az önce dinledim ve çıkış tarihi de 21 mart yani bugündü zaten.
öyle inanılmaz farklı bir şarkı olmasa da sıkı bir besteciliğe rastladığımız, uyumlu ve heyecan verici geçişler ve üst düzeyde zevk veren pasajlar içeren bir çalışma olduğunu söyleyebilirim the trinity of shadows'un. biraz da nostalji hissi veren havası sebebiyle ekstra sevdim aslında bu işi. cradle nostaljisi değil bu, yanlış anlaşılmasın. yani eski tarzlarına benzer bir şeyler yok burada. böyle mesela soft synthpop hissi veren kimi klavyeler, biraz old school pasajlar falan...
bayıldım yani, ba-yıl-dım! bu yazıyı yazarken de ikinci kere dinledim hatta ve gene müthiş keyif veren bir dinleme tecrübesi oldu bu.
ama bu parça bir başka... müthiş sevdim bunu. girişinde "acaba mı?.." demiştim ama ilerledikçe, bir güzel pasajdan bir diğerine geçtikçe "işte budur!" dedim. mükemmel bir şarkı bence. ileriki dinlemelerim fikrimi değiştirmezse (ki sanmıyorum) albümdeki tek aşırı beğendiğim parça olacak. ama cidden öyle böyle beğenmedim. grubun yaptığı en iyi şarkılar arasına bile sokabilirim. tabii biraz daha dinlemem lazım yerini tam belirleyebilmek için ama cidden bayıldım şarkıya.
youtube'a 20 martta yani dün yüklenmiş görünüyor parça. ben albümü az önce dinledim ve çıkış tarihi de 21 mart yani bugündü zaten.
öyle inanılmaz farklı bir şarkı olmasa da sıkı bir besteciliğe rastladığımız, uyumlu ve heyecan verici geçişler ve üst düzeyde zevk veren pasajlar içeren bir çalışma olduğunu söyleyebilirim the trinity of shadows'un. biraz da nostalji hissi veren havası sebebiyle ekstra sevdim aslında bu işi. cradle nostaljisi değil bu, yanlış anlaşılmasın. yani eski tarzlarına benzer bir şeyler yok burada. böyle mesela soft synthpop hissi veren kimi klavyeler, biraz old school pasajlar falan...
bayıldım yani, ba-yıl-dım! bu yazıyı yazarken de ikinci kere dinledim hatta ve gene müthiş keyif veren bir dinleme tecrübesi oldu bu.
devamını gör...