this is us

gilmore girls izlediğim bir dönemde izlemiştim bu diziyi.milo ventimiglia nın genç ve orta yaşlı hallerini beraber izlemek ayrı bir keyifliydi. gülümsemeyle ağlatmayı aynı anda gerçekleştiren sıcacık bir dizi. insanın aile kurası geliyor. gilmore girls ün jess mariano sunu bazen this is us ın jack pearson ı ile aynı kişiymiş gibi hissettiğim de oldu.

çok sevdiğim ve ilgiyle takip ettiğim bir diziydi. özellikle aile bireyleri arasındaki etkileşimler, tartışmalar, olaylar çok gerçekçiydi ve örnek alabileceğim bir yapımdı. doğruları ve yanlışlarıyla jack pearson örnek aldığım bir baba modeli.izleyebileceğim bir yayın bulamadığım için izlemeyi bıraktım ama bir gün tekrar başlayıp hepsini izleyeceğim.

çook iyi bi kurgusu olan, sahici duygular hissettiren, en sevdiğim dizi. favori çiftim randall ve beth. rebecca ve jack de çok güzel ama anca kurgu bir karakter olabilecek biri gibi jack. randall ve beth'de beni çeken bi şeyler var. aralarındaki destek, dayanışma hali belki.
izlediğim kadarıyla beni en çok etkileyen sahne; kardeşlerin, yıllar sonra babalarının ses kaydını dinledikleri sahne oldu.

this is us aslında pearson ailesini temele alarak 3 jenerasyonu (jack ve rebecca, çocukları ve torunları) inceleyeb bir dizi. bölümler kabaca birbirine ana bir kronolojiyle bağlansa da hikayeleri izleme akışımız daha çok o bölümün temasıyla alakalı. dolayısıyla pek çok kez ileri geri gidiyor karakter değiştiriyoruz. dizinin bu anlamda dinamik olduğunu söylebilirim çünkü yormadan, güzel düşünülmüş bir şekilde yapıyor bunu. anlatmaya çalıştığı büyük bir resim var ve sizi buna odaklamaya çalışıyor esasen. bazı sezonlar ve bölümler diğerlerine göre yakalanması daha zor olabiliyor ama neticede yormayan aksine dinlendiren bir dizi. hani bazı dizilerin dünyası güzeldir ama sizi yorar, akşam iş bitince ya da boş bir vaktinizde izlemeyeyim şimdi hissi olur ya bu dizide öyle olmadım.

spoiler vermemek adına karakterlerin isimlerini vermeyeceğim ama bazıları çok derinlemesine incelenmiyor, yan karakterler bazı anılardan ibaret kalıyor ve oradaki aile ilişki işleyişlerini göremiyorsunuz. tabii ki bir hikaye herşeyi anlatmakla yükümlü değil, bir kısmını biz hayal ederiz ama kilit karakterlerin bazı hikayeleri yarım kalmış hissettirdi bana. aslında 7-8’i de ilerleyebilecek bir karakter grubu vardı ki bunlar zaten 6. sezona kadar gördüğümüz bildiğimiz karakterler ama tercihleri böyle olmuş.

fakat dediğim gibi kesinlikle benim için özel yeri olan dizilerden biri oldu. hürrem rozeti gelsin belki this is us rozeti gelir değil mi? bunun için de çalışırız elbette.*