turist

kendi ülkesi hariç başka ülkeye giden eleman. bazı sınırlar koymayınca kendileri birer çılgın olur(!)

(bkz: 6 aralık 2020 maskesiz turistler kendilerini görüntüleyen muhabire saldırdı)

dünyada turistlere en iyi bakan ülke japonya ve türkiyedir.

sanılanın aksine yurtdışına çıkmayı gerektirmez :) yerli turist ye de bir kavram vardır ve dünya da en çok ülkeler yerli turistlerden kazanır.

türkiye'de yerli turist kavramı yavaş yavaş insanlara oturmaya başlıyor ve refah arttıkça bizdede yerli turist daha ön planda olucak.

turist' in en basit tanımı ise ,kişinin gezmek, eğlenmek, dinlenmek, rahatlamak gibi arzular için yaptığı yolculuk

ancak bunun turizm kavramına girmesi için birde, en az 1 turistlik destinasyon kullanması gerekir denilir.

aslında rütbe istemediğimi söylemiştim ama layık görülmüş, verilmiş, e bana da geri çevirmek düşmez o zaman. sonuçta memati'den iyidir. tüm mematilerden ve japon güzeli gizli memati yagami'den özür dilerim ama valla korkulu rüyam olmuştu o rütbe!

turist ne demekmiş efenim? tdk sözlüğüne göre dinlenme, eğlenme, görme, tanıma vb. amaçlarla geziye çıkan kimse, gezgin, gezmen, seyyah. valla bana uyar. amerika, avrupa ve asya'da fazla sayıda ülkeye gittim, çoğunu yalnız gezdim. gecelerini, günlerini gördüm. yemeklerini yedim, bazı ne olduğu tanımlanamayacak yemeklerini bile yedim! insanlarıyla tanıştım, kültürlerini öğrendim. dillerinden mutlaka birkaç cümle kapıp konuştuğum kişileri mutlu ettim. evim müze gibidir. gittiğim her ülkeden mutlaka büyük/küçük bir hatıra getiririm. küçük bir dünya modeli var evimde yani. magnetlerimin resmini ekliyorum ki desteklensin söylediklerim:


bir de kitaplarımla yaptığım geziler var. bir nevi tardis olan kitaplar efenim bizi bir yerden alır, bambaşka bir yere ve de zamana taşırlar. kitapların içi dışından, dünya da beşten büyüktür! yok be konu dağıldı, ne diyordum ben? tolkien'le beraber orta dünyayı gezmekle başladı yolculuğum. weis ve hickman ile raistlin'in kaotik doğasına ve ölüm kapısı serisi evrenine daldım sonra, klasikler girdi hayatıma eski rusya'ya, fransa'ya gittim. ıssız adalarda yanıma alacağım 3 şeysiz kaldım, 17.-18. yüzyılda korse kullandım, kraliçeyle 5 çayı içtim, gezegenler arası yolculuk yaparken havlumu omuzuma attım, atuan'ın kör mezarlarında merdivensiz bırakıldım. bir şekilde her an ya kendi zihnimin derinliklerinde ya da müthiş yazarların zihinlerinde dolandım durdum.

son olarak da kendi hayatımda yaptığım bu ucu bucağı olmayan yolculukta turistim. sadece ben değil hepimiz turistiz hayat denen bu nanede. bir kıyısına bırakıldık zamanla beraber akıyoruz. günler geçip gidiyor ve ben bugüne dek kaçırdığım her gün için hayatımı dolu dolu yaşamaya çalışıyorum. daha yapılacak çok şey var bu hayatta. yenilecek yemek, içilecek şarap var. edilecek danslar var, atılacak kahkahalar. sürekli gidiyorum, sürekli deniyorum, sürekli çabalıyorum. aklımda bir dize: "bu şehir arkandan gelecektir". konstantinos kavafis'in sözleri kulaklarımda küpe, ben bana verilen zamanı harcamamaya çalışıyorum çünkü haklı şair. nerede olursan ol eğer ıskalayacaksan, ıskalayacaksındır. o yüzden ıskalama hayatını, dolu dolu yaşa ve yolculuğunun tadını çıkar.

dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
başka bir şey umma -
bineceğin gemi yok, çıkacağın yol yok.
ömrünü nasıl tükettiysen burada,
bu köşecikte,
öyle tükettin demektir
bütün yeryüzünde de.

o yüzden bana turist demişsiniz, hoş şey etmişsiniz. ha rütbeyi veren moderatör "turistsin sen bu sözlükte kalıcı değilsin" demek istiyorsa öncelikle teessüf ederim ama bir yandan da haklı yani sonuçta. hangimiz bir turist değiliz ki bu hayatta? teşekkür ederim efenim. *

ayrıca (bkz: memati rütbesine haksızlık yapılması)!

yaşadığı yerden başka yere tatil amaçlı giden kişi.
kavramsal olarak yaşadığım yere de uygulamak istiyorum. kendi yerimde sürekli bir tatildeymişim havasında büyük bir merakla yaşamak falan.

yabanci 1 ulkeyi gezip gormeye giden kimse. evet.