türk insanı bir dine mensup olmasaydı olabilecek şeyler

(bkz: kandırılamayan halk)
(bkz: kandırılamayan devlet yetkilileri)

(bkz: geçen gün seni ateizm derneği'nde göremedim hüsamettin)

hak yemek ile domuz yemenin aynı şey olduğunu anlayabilirlerdi belki domuz yemeyi umursamaz ama hak yemeyi umursarlardı.

kadına verilen değer bu kadar düşmezdi, kadın erkeğin bir adım arkasında olmazdı da beraber yürürlerdi bu hayatta. kadınları hem sosyal hayatta hem de yönetimde çok daha fazla görürdük zira ister istemez islamcı bakış bir nebze arka plana atıyor.

(bkz: hindistan)

değişen bişey olmazdı, yine peşinden körü körüne koşacak bir şey bulurdu.
herifin dedesi şamandı, torunu şamanlar gavurdur vuralım kellelerini diye dolaşıyor.

"sizi sonsuz bir ateşle yakacağım" diyen bir tanrı bile bunları bu kadar dizginliyorken, bir de o tanrının olmadığını düşünün.
aboov!!
bütün köyün tren olduğu şu günlerde bir de allah korkusunu bunlardan çıkarırsanız sokakta milletin üstüne çıkarlar.
etik vicdan duygusu pek çoğunda eser miktarda bile yok.

sevap beklentisi olmadan iyilik yapmayı düşünecek insan çok nadir.
bence inançları neyse onu samimi olarak yaşamalarında hiçbir beis yok. asıl sorun tarikatlar etrafında dönen saçma sapan öğretilerin hayata geçirilmeye çalışılması.
atatürk de işte bunu gördüğü için tekke ve zaviyeleri kapatıp diyaneti kurdu. lakin biz becerip o sistemi koruyamadık.

ahlaksiz olurlardi. ki ahlaksizlar zaten.

şunu kabul etmek lazım türk milleti eski türk milleti değil. kuşaklar içinde cahilliği öne aldı. dolayısıyla, peşinden gidecek bir cahil ya da cahiller bulurdu kesin.

orta asya'dan geldik, kadına önem verirdik. bunların hepsinde aynı fikirdeyim. bu kafadaki insanlar artık azınlıkta ama. gittiği coğrafyaya kültürünü götüren millet, bulunduğu coğrafyanın kültüründen etkilenen millet oldu. tarihi ve siyasi yönden tartışabilecek kadar derin bilgilerim yok ama bu kadarını görmek için herhangi bir uzmanlığa gerek olduğunu düşünmüyorum. çok bariz bazı şeyler.

özetle, bugünkü halk ya da benim içine doğduğum halk bundan daha iyi olmazdı. zira, kötüye kafasını çevirmiyor. çıkarı için herkese mavi boncuk dağıtmakta beis görmüyor çünkü.

oruç tutmayanı dövemeyecekleri için erzurumlular rusya’yı fetheder o gazla arada üç dört tane de nobel ödülü alırlardı.

japonya olurduk.

'dinini silkeyim' diye bir küfür olmazdı

gerisi aynı olurdu

din tırışka önemli olan ahlak

bi halt değişmezdi hatta geçmişte elde ettiğimiz başarıların hiçbirine de sahip olmazdık büyük ihtimalle. istediğiniz kadar zırlayın türk milleti dini motivasyona çok sahip bir toplum, din olmasaydı bugün ne bu topraklarda olurduk, ne istanbul’u alırdık ne de kurtuluş savaşını kazanırdık. son 20 yıla bakarak kendinizi kandırmayın

mevzu, türk insanı ile ilgil değil, türk insanının hayatına nufuz eden etmenlerle ilgili.

nedir bu etki eden şeyler.

1. siyasal düzen; eğitimi, ekonomiyi, adaleti, asayişi belirleyen kurumlar.

2. eeh kenardan da din diyebiliriz.

(bkz: siyasal ateizm)

şu anki halimizden daha gelişmiş olurduk.

türk insanı diye bir şey kalmazdı. çünkü türk devleti kalmazdı. çoktan yok olurduk. türklerin ayakta kalmasının en önemli nedeni savaşçı bir kavim olması. savaşcı bir kavim olmasının nedeni ise hem islam öncesindeki mensup oldukları dinde hem de islamda ahiret inancının olması. ahiret inancı olmayan adam öyle koşa koşa savaşa gidip canını vermez. gidecek olanlar çok nadirdir. eğer türk insanı bir dine mensup olmasaydı sonu avrupalıların soykırım yaparak yok ettiği amerikan yerlileri gibi olurdu.

başlığın (bkz: türkiye cumhuriyeti bir dine mensup olmasaydı olabilecek şeyler) olarak değiştirilmesi daha doğru olur.