türk metal müzik tarihinin en iyi parçası

pentagram-secret missile

mavi sakal- iki yol

pentagram - lions in a cage

sabhankra’nın powercraft albümü üst düzey. en iyisi de bu albümdeki sorrowland olsun.

pentagram gurur kaynağımız. her parçasına kefilim efendim. ne de olsa bu işe "popçular dışarı" diyerek girdik.

söz konusu türk metal müziğiyse gün aşırı değişen duygularıma tercüman olacak sayamayacağım bir dünya şarkı vardır. pentagramın fly forever ı ile başlayan duygusallığım knight errant ın winds of doom u ile devam ederken bir anda asafated lonely ile içimde ki hayvan uyanır. sonra ne mi olur? diken den hedef büyük ve öğret bana müziğin sesini kökletir ve ardından işte dr skull derim ve way home ile satırlarıma son veririm

pentagram'ın hepsi ya
bi de özlem tekinin kargalar albümü

eve giderken bir pentagram hatmi ineyim.

senfonik olarak almora. hatta direkt almora. güneşin ozanları

son almora dinleyen insan hayattayken filler mamuttu. neyse son neandertallerden olarak ben de almora - kurşun asker diyeyim.

pentagram'ın no one wins the fight cover parçası da bonus olsun bari.

bu çok değişken be

catafalque -archangel's touch ile almora - kurşun asker arasında kaldım.

riffsel anlamda pentagram - dark is the sunlight da çok beğenirim.

işim gücüm var abicim beynimi meşgul etmeyin

kimse de dememiş ki dr skull diye bir grup var bir de rules for fools diye bir parçaları eargasmın dibi

zor bir soru. dr. skull'dan üstte bahsedildi ki cidden aşırı önemli bir gruptur türk metali adına.

pentagram'ın da thrash dönemi önemlidir. lions in a cage ise, oryantal ve otantik bir parça olarak öne çıkıyor. yani bir myrath'ın doğu müziği bağlamındaki ezgisel yaklaşımı ve lions in a cage'deki epey farklı. bana göre çok orijinal sound'lu bir parça.

yani...

gene de dr. skull'dan bir parça seçerdim herhalde. gençliğimin incisi!

ominous grief'i de atlamamak lazım. zamanında bizi şaşırtacak kadar iyi bir sound'ları vardı.

başlık bize bir parça seç diyor. hangisini seçsemmm...

hadi dr. skull'dan lonely nights olsun! cayır cayır hard* & heavy*! aslında 80'ler sound'u bu tabii. gerçi yer aldığı albüm de 1990 tarihli. yani 80'lerin sonlarında kaydedilmiştir herhalde.

yazılanların içinde kenarda köşede kalan birkaç grup vardı. elimden geldiğince onları hatırlamaya çalışıciğim.
kabus vardı bir zamanlar. ağrılı metal gurubu. vokal abimizin adını hatırlayamıyorum ama sonradan yurt dışına açılmış, başarılı bir kariyeri var diyorlardı. başlarda dalga geçmek için dinliyorduk -çocukluk işte- sonrasında türkiyeye göre gayet başarılı bir grup olduğuna karar vermiştik. ilk sırada benim için o grup gelir. onun haricinde son birkaç yıla kadar da türk folk metal gruplarını çok başarılı bulmaya başladım. o grupların içindeki favorim de kara han.
kara han
kabus

başta dediğim hatırlama kısmını başaramadım. aklıma geldikçe editleyeceğime inanıyorum.

"pentagram – 12 bir (acoustic live 2017) (feat. gökhan özoğuz, hakan özoğuz)"

pentegram çok dinlemesem de kesinlikle bu şarkıyı seçiyorum. 4 yaşındaki yeğenim en sevdiği şarkılardan birisi.
gökhan özoğuz'a artık gıcık olsam da şarkıyı güzelleştiren kesinlikle o.