ülke ve dünya gündemini izlememek

kafam rahat olsun ya da benim derdim bana yeter kafasındaki aydınların ve cahillerin tercihi.

valla kafam uçmuş yeterince beyni pırıl pırıl olanlara bıraktım o eylemi ben.

bir kaç haftadır bakıyorum, bütün hayatım kitlendi ne mutluluğum kaldı ne enerjim kaldı ne başka bir şey. evden dışarıya adım atmak bile anlamsız geliyor, durup diyorum ki bune abi, yada bazen diyorum ki umut yok... hayır yıllardır diyorum bu ülke için umut yok çünkü geleceğe yönelik bir şey yok, herkes her şey bireysel çıkar üzerine. ama bunları görüp daha da umutsuzluğa kapışmaya başladım. artık gündemi, yaşadığım ülkeyi önemsememek zorunda hissediyorum. kanla canla aldık, ekonomiyle beceriksizlikle satışa çıkardık. cidden çok yazık.

not :bu ülkeden bir şey olmaz demiyorum... ama yakın zaman da hiç bir b.k olmayacağı bariz bir gerçek diye düşünmekteyim.
2. not : cehalet mutluluktur.

allah için hayırlı bir haber yok ki. zaten allah'a dargınım bir ayet yüzünden bu başka mevzu.

dünya gündemine bakim dedim, çin roket fırlatmış o roket kontrolsüz şekilde dünyanın x yerine düşecekmiş, son 15 dakikaya kadar da nereye düşeceği belli olmayacakmış.

adana'ya düşecek olsaydı onu biz havadayken ateş edip vururduk. dünya şansına küssün.

lan arkadaş daha yörüngedeki zımbırtıyı kontrol edemiyoruz demek bir cisim yaklaşıyor efendimlik bir durum olsa sıçtığımızın resmi olacak. ben bu nasa'ya masaya da güvenmiyorum artık, bence dünya da düz zaten ve ay'a da gidilmedi tşk.