ülkede ekonomik krizin olmadığı gerçeği

uzun bir beyin fırtınasından sonra yüzüme tokat gibi çarpan gerçektir. her yönüyle muhalif biri olarak (ak partili arkadaşlar beğenmeden söyleyeyim dedim) ülkemizde ekonomik krizinin olduğunu düşünmüyorum. ülkede esas krizin, özgürlük ve demokrasi eksikliği, komşulara karşı hırçın ve savaşçı dış politika, avrupa ve amerika düşmanlığı gibi eksen kayması yaratan avrasyacı anlayışlar olduğunu düşünüyorum. ülkede atılan her anti demokratik adım ile ülkenin daha da fakirleşmesi bunu kanıtlar nitelikte. yani ekonomik kriz bir neden değil sonuçtur. ucube başkanlık sisteminin, khk’lerin, ohal’lerin, kanunsuz tutuklamaların, gazeteci cezaevlerine tıkılmasının, siyasetçilerin sürgüne gönderilmesinin, mafyaların devleti ele geçirmesinin sonucudur bu ekonomik kriz. bu yazı esas yazma amacım ise muhalefete bir eleştiri getirmek. muhalefet, her türlü özgürlük talebinin iktidarın elini güçlendirecek bir argüman yaratacağına öyle bir inanıyor ki bu tür taleplere belki iktidardan bile daha sert tepki veriyor. boğaziçi eylemine ve amirallerin bildirisine (ki bunlar bambaşka dünya görüşüne sahip insanlar) en az iktidar kadar sert tepki gösterdiler. ne yani bu eski askerlerin en temel hakkı olan ifade özgürlüğünü(kendileri bu kavrama pek inanmasada)kullanmaları yada öğrenci gençlerin protesto haklarını kullanmaları için bu durumun ak partiye yaramaması mı gerekiyor? bu bakış açısı yalnızca bir cehaletin ürünü olabilir. erdoğan tüm bu icraatlerine devam ederken ülkenin ekonomisi iyi olsaydı buna rıza mı göstereceklerdi? madem bütün mesele ekonomi o zaman doğal yeraltı zenginliğine sahip oldukları halde demokrasi ve özgürlük namına hiçbir şeye sahip olmayan körfez ülkelerinin durumu ile norveç ve isviçre gibi ülkelerin marka değerleri aynı o halde! muhalefet artık vatan millet sakarya geyiği ile hükümetin ardına boncuk gibi dizilmemeli, muhalefet olarak muhalefet etmekten korkmamalı, toplumsal bileşenlerin ortak kaygısının ekonomiden çok özgürlük ihtiyacı olduğunu vurgulamalı ve insanların özgürlük taleplerinin arkasında destekleyici olmalı. bir gün bir beyaz özgürlük ve demokrasi talebinde bulunan afrikalı adama “sizin esas ihtiyacınız para yani ekmek olduğu halde niçin elle tutulmayan gözle görülmeyen demokrasi ve özgürlüğü talep ediyorsunuz” diye sorunca afrikalı adam “özgürlüğümüz ve demokrasimiz olmazsa paramızı yani ekmeğimizi çalanın kim olduğunu nasıl bileceğiz” diye cevap verir. özgürlük ve demokrasi olmazsa bir hırsız gider bir başkası gelir. sizi bilmem ama benim sorunum hırsızla değil hırsızlıkla, diktatörle değil diktatörlükle, zalim ile değil zulüm ile. ekonomik krizler her zaman olmuştur. bu hükümet gittikten sonra yine olabilir. ancak bunların üstesinden gelmek kolaydır yeter ki oturmuş demokrasimiz ve özgürlüğe tutkun gençlerimiz olsun.

kerizin bol olduğu yerde kriz eksik olmaz vesselam.

böyle bir savı nasıl yazınız bu kadar uzun acaba?(gülücük)

neyse trol olmadığınızı düşünerek sadece şunu söyleyeceğim. bahsettiğiniz demokrasi ve özgürlüklerin yokluğu orta uzun vadede ekonomik olarak yansır. bu insanlık tarihi boyunca defalarca yaşanmış bir gerçektir.

bu kekoslar anlamaz, anlamaya da çalışmaz, kafaları da basmaz. pek tabi siz anlarsınız, konu üzerine bir kaç kitap okuma fırsatınız olursa harika olur. umuyorum hep beraber bunu yaşayarak anlamayız.

dünya gerçekten çok büyük, ekonomik kriz sizi ve çevrenizi etkilememiş olabilir. bu sorunun cevabını izole olarak cevaplamaya çalışınız

t: ekonomik kriz schodinger'in kendisine benzemez, verilerle bakıldığında görülür, cebindeki telefonu çıkarlarla değil(bunu genel söylüyorum şahsınıza değil gülücük yine)

avrupa ülkesinde bir aylık maaşınla araba satın alabilip türkiyede bin aylık maaşınla yanına yaklaşamazken nasıl böyle bir başlık olabilir detirden durumdur.