üniversiteye gideceklerin hedefi işe girmek olmamalı

o çocuklara üniversiteye gidene kadar en az 10 ülke gezme imkanı verirsen hedefleri çalışmak olmaz zaten

sen önce o çocuklara gelecek sağla, emeklerinin heba olmadığı bir sistem kur ondan sonra akıl verirsin.

niye dirsek çürütüyor bu gençler.
her yere bakkal açar gibi üniversite açtınız niye açtınız kardeşim o zaman diye sorarlar adama.

gidenler de giremiyor ki zaten.

yeni bir durum değil.

odtü benim mezun olduğum üniversite. okulumu çok severim. ancak odtü için sıklıkla yapılan bir hatayı düzeltmek isterim. odtü çok iyi öğrencilerin, çok iyi insanların yanı sıra hatırı sayılır miktarda yavşak mezun eder. özellikle, ne olur abicim onlar da okusuncu sjw'lerin sayısı artınca bu mezun yavşakların da sayısı arttı.
tüh. yanlış başlık altına yazmışım. neyse kalsın burada.

lisenin devamını okumak gibi düşünsün herkes.

zorunlu eğitim 16 yıla çıkarılmış gibi oldu zaten.
adını doğru yazmayı başaran herkes için kılavuzda bir bölüm illa var.
öyle yerlere üniversite açtılar ki dünyadan uzak.
ana-babaların harcadığı paraya, çocukların kaybettiği zamana yazık dediğim yerler var.

ne olmalı peki? emekli olmak mı?

bu ülkede üniversite sayısı 20 -30 arasında olmalı. bu da maksimum. her ile butik üniversite açılırsa kusura bakmayın ama ne kalite kalır ne de ihtiyaç. şu an bir çok işyeri tekniker kadrolarına mühendis alıyor. maaş da buna göre mühendis maaşı değil tekniker maaşı oluyor.

yani ben de isterdim şimdi, astronomi okuyup şehir ışıklandırmasını dert etmeden tüm vaktimi teleskobumla kendi adımı verebileceğim bir gezegen keşfetmeye ayırmayı... ama işte geçim derdi be hocam. ben astronom olursam çoluğun çocuğun mama parasını, kum parasını, aşısını, oyuncağını kim karşılayacak? eşek sıpası da iyi alıştı ödül mamalarını hüpletmeye, onlar için hepimizin ruhunu şeytana satmaya hazır. belki başka bir evrende, rtükiye adlı bir ülkede yaşayan ben bunu yapıyordur. lütfen o yapıyor olsun. efendim? hayır, ağlamıyorum gözüme türkiye gerçekleri kaçtı.

ne olmalı. buna mecbur bırakılıyoruz sonra biri çıkıp diyor ki hedef iş olmamalı. bu ülkede hedefin başka ne olabilir ki. aile baskısı, çevre baskısı, okumuş olmanın verdiği psikolojik baskı, sosyal statü çabası daha da sayayım mı. biz de bayılmıyoruz hedefimizi iş olmasına. bir ülkeye binlerce üniversite açıp istihdam sağlayamayan sistem bir düşünsün biz ne yapıyoruz diye.ben 23 yaşındayım okumama rağmen kendi alanım da çalışamıyor benim gibi milyonlarca genç var bu ülkede ve benim çalışmaktan başka bir şansım yok. ödemem gereken borçlarım var hayatımı bir şekilde ileriye götürmem gerekiyor. sosyal aktivite zaten sıfır bir pazar tatilim var onu da dinlenerek geçiriyorum neden çünkü aldığım maaş geldiği gibi geri gidiyor, neden çünkü herşey ateş pahası. gel de şimdi hedefin çalışmamak olsun.

üniversiteye giden her çocuk yandaşınız olan gibi devletin kasasından 2.5 milyon harç almıyor. çocuklar geçim derdinden mecburen iş düşünüyor, keyfinden değil.
çalmayıp adil dağıtın, işi dert etme okumana bak diyecek bir sistem kurun çocuklar da eğitimine odaklansın neyle geçinicem kaygısına değil.

e nasıl ödeyecekler aldıkları öğrenim kredilerini işe girmeyi hedeflemeyeceklerse?

bu dönemde üniversite okuyup hemen iş bulabilen insanlar bence çok şanslılar.

doğru olmasından bağımsız olarak yanlış yerde ve zamanda söylendiği için tepkiyi hak eden beyan.

hedefleri yok zaten olduğunu söyleyen bence yok. herkes az çok devlet memuru olmak ya da herhsngi bir işe girmek için okumaktadır.

bu ülke de çok iyi bir cep telefonu tamircisi haftada 100.000 net kazanıyor ama bir mühendis 5000 lira maaş ile işe başlıyorsa alıp alabileceği en baba para da 50.000 lira ise kusura bakmayın da bu ülkedeki mezun oranında bir sorun var demektir.

şimdi şöyle anlatayım ben türkiye de bir şirkete girsem senior developer olarak çalışmaya başlasam alıp alabileceğim maaş 50,000 lira ulan ben cep telefonu, notebook, oyun konsolu tamir ediyorum ve bundan deli paralar kazanabiliyorum.

ulan yemişim üniversite diplomamı şu şartlarda bana bu parayı kazandırmaz ancak dübürüme sokarım bu kadar basit.

1. dünya ülkelerinde mantıklı bir söz olsa da bizim gibi 3. dünya ülkelerinde bunu söylemek için akepe çocuğu olmak gerekir.

aklı olan bu sözü söylemeye utanır!