ütügen

saha mitolojisindeki yer altı dünyasıdır. allaraa olarak da bilinir. kötü ruhların çoğunluğu burada ikamet eder. bu dünyanın kendisine has bir güneşi ve ayı vardır ancak diğer dünyalara göre daha soluktur. doğası da biraz değişiktir; otları, ağaçları, çimenleri falan demirden olup aynı zamanda dikenlidir. denizleri lav denizidir. bataklıkları ise yanan ateşlerle süslüdür. saha türklerinin yer altı alemi dante'nin fiziki olarak yaptığı cehennem tasvirinin tam tersi şekilde konumlanmıştır. yani koninin ucu yukarı doğrudur. bu yüzden alt dünyanın aşağı bölümü daha geniştir. dünya her daim alacakaranlıktır. sakinleri ise biraz eciş bücüş yaratıklardır. bir gözleri oyuk, tek kolları ve ayakları kopuktur/yoktur. bu yaratıkların ağır hareket ettiğini düşünürsek onları zombi iblisler kategorisine sokabiliriz. orta dünya'ya çıktıklarında ise muhakkak insanlara zarar verirler. o yüzden insanların onlardan korunmak için bir takım tılsımlar taşıdığı söylenir. yalnız saha mitolojisinde enteresan bir nokta var; bazı kötücül ruhlar gök alemde varlıklarını sürdürürler. bunlar genelde hastalık saçan ruhlardır. bu yönüyle saha mitolojisinin diğer mitolojilerden ayrıldığını söyleyebiliriz. konuyla ilgili daha geniş bilgi almak isteyenler ya da merak edenler yuriy vasilyev'in sahalarda tanrılar ve ruhlar/saha halk edebiyatı örnekleri adlı eserine göz atabilir. türk dil kurumu yayınlarında halen vardır diye tahmin ediyorum. * *