1.
...
"gelmiş, gelen ve gelecek olan o'dur." dedi vaiz. "gördüm ben o'nu. sizlerin de görebilmeniz için anlatıyorum. duyun ve hazırlanın gerçeklere." insanlar kulak kabartmıştı. şu insanları anlamam doğrusu, zihinleri ile birşeyleri çözme çabasıyla hareket edip sonuç için hiçbir girişimde bulunmamalarına şaşarım.
kalabalık toplanmıştı. vaiz'in sesi gürleşmişti:
- dinleyin beni insanlık, burada oluşunuz bir tesadüf değildir. hiçbir zaman da olmamıştır. göreviniz hayatta kalmak değil, yaşamaktır. kaç kişi söyler yaşadığını?
içlerindeki bir prens şöyle söyledi; "dünya'da oldum olalı acıdan kederden başka birşey görmedim. acı dünyanın tek gerçeği. nereden geldi onca acı, sorumlusu kimdir? açıkla bana vaiz."
-acı, kazanda pişenin sesidir. nasıl ki bir demir şekil alması ve amacına hizmet etmesi için olan durumdur. getirenler ise birazını o birazını ise siz. o'nun getirdiği olgunlaşmanıza, sizin getirdikleriniz ise sefalete ve rezalete götürüyor.
+ ne yapmak gerekir, çözümü nedir?
-çözüm her zaman sizde olacaktır.
+elbette, olacak. iç huzuru yakaladığımızda acı bitecek.
marangoz alışveriş için meydandan geçerken bu sözleri yakalamıştı. o da karıştı sözlere:
+kendimizi affedersek birbirimizi sevgi ile kucaklarsak belki olur. kendimizi affetmeyi bilmek gerekir. sonra birbirimizi affederiz.
çoban da kayıtsız kalamadı sözlere;
+ birlikte kalırsak bir dayanışma içinde olursak insanlar kendi arasında uyumu yakalar. bunu da adil bir şekilde yapmalıyız.
yolda geçen ikinci bir prens, ben ona hiddetli prens diyorum, söz aldı;
+ bu ancak yasa ile olur. sert ve katı kurallar gerekir. "göze göz, dişe diş." ancak yasalar bunu sağlar.
bu ateşli tartışma devam ederken vaiz'in yavaş yavaş meydanı terk ettiğini gördüm. sessizce takip ettim onu. bastığı o çorak yerlerde çiçeklerin açtığına şahit oldum.
+kimsin sen?
elini göğsünden çıkarıp bembeyaz ışığı gördüm. yavaş yavaş göğe yükselirken vaiz gülümseyerek şunları söyledi:
-ben, benim. gelmiş, gelen ve gelecek olanım! selam olsun sana ey insan.
elini dudaklarına götürüp susma işaretini yaptı. gökyüzünde kayboldu.
var olmayan kitabın var olan bölümünden
"gelmiş, gelen ve gelecek olan o'dur." dedi vaiz. "gördüm ben o'nu. sizlerin de görebilmeniz için anlatıyorum. duyun ve hazırlanın gerçeklere." insanlar kulak kabartmıştı. şu insanları anlamam doğrusu, zihinleri ile birşeyleri çözme çabasıyla hareket edip sonuç için hiçbir girişimde bulunmamalarına şaşarım.
kalabalık toplanmıştı. vaiz'in sesi gürleşmişti:
- dinleyin beni insanlık, burada oluşunuz bir tesadüf değildir. hiçbir zaman da olmamıştır. göreviniz hayatta kalmak değil, yaşamaktır. kaç kişi söyler yaşadığını?
içlerindeki bir prens şöyle söyledi; "dünya'da oldum olalı acıdan kederden başka birşey görmedim. acı dünyanın tek gerçeği. nereden geldi onca acı, sorumlusu kimdir? açıkla bana vaiz."
-acı, kazanda pişenin sesidir. nasıl ki bir demir şekil alması ve amacına hizmet etmesi için olan durumdur. getirenler ise birazını o birazını ise siz. o'nun getirdiği olgunlaşmanıza, sizin getirdikleriniz ise sefalete ve rezalete götürüyor.
+ ne yapmak gerekir, çözümü nedir?
-çözüm her zaman sizde olacaktır.
+elbette, olacak. iç huzuru yakaladığımızda acı bitecek.
marangoz alışveriş için meydandan geçerken bu sözleri yakalamıştı. o da karıştı sözlere:
+kendimizi affedersek birbirimizi sevgi ile kucaklarsak belki olur. kendimizi affetmeyi bilmek gerekir. sonra birbirimizi affederiz.
çoban da kayıtsız kalamadı sözlere;
+ birlikte kalırsak bir dayanışma içinde olursak insanlar kendi arasında uyumu yakalar. bunu da adil bir şekilde yapmalıyız.
yolda geçen ikinci bir prens, ben ona hiddetli prens diyorum, söz aldı;
+ bu ancak yasa ile olur. sert ve katı kurallar gerekir. "göze göz, dişe diş." ancak yasalar bunu sağlar.
bu ateşli tartışma devam ederken vaiz'in yavaş yavaş meydanı terk ettiğini gördüm. sessizce takip ettim onu. bastığı o çorak yerlerde çiçeklerin açtığına şahit oldum.
+kimsin sen?
elini göğsünden çıkarıp bembeyaz ışığı gördüm. yavaş yavaş göğe yükselirken vaiz gülümseyerek şunları söyledi:
-ben, benim. gelmiş, gelen ve gelecek olanım! selam olsun sana ey insan.
elini dudaklarına götürüp susma işaretini yaptı. gökyüzünde kayboldu.
var olmayan kitabın var olan bölümünden
devamını gör...