yanlış kişiyi sevmek

yanlış kişiyi sevmek diye bir şey olduğunu düşünmüyorum.
sevgi sokaklara benzer; bazı sevgiler geniş ve ferah bir sokaktır, yürürken ferahlığı sana öyle güzel hissettirir ki yürümeyi sevdirir sana.
bazı sevgiler de dar bir sokağa benzer, o sokaktan geçerken bir araba geçecek olsa sizin durmanız gerekir, arabanın geçmesi için sizin durmanız gerekir. dar sokaklarda yürümek insanı bunaltır, bazen rahatsız eder, bazen sinirlendirir. yahu burayı niye bu kadar dar yapmışlar dersin kendi kendine. ama o sokak öyledir. dardır.
bazı sokaklar da vardır, o sokaklar çıkmaz sokaktır. sonuna kadar gidersin ancak bir sonuca ulaşamazsın, geri dönmen gerekir. geçtiğin yolu, geri alman gerekir. bu çıkmaz sokakların bazıları girişinde belli eder çıkmaz sokak olduğunu ancak bazıları da vardır belli etmez ancak yolun sonuna geldiğinde anlarsın çıkmaz olduğunu.

sakın yürüdüğün yol çıkmaz sokak olduğu için yürümekten vazgeçmeyesin.
daha nice sokaklar çıkacak karşına; kimisi dar olacak, kimisi geniş, kimisi de çıkmaz..
sen hepsini sev, belki sen sevdikçe dar olan sokak genişleyecektir. belki sen sevdikçe çıkmaz sokak duvarlarını yıkmaya çalışacaktır. senin sevgin bir hazine gibi bu yüzden senin sevgin diğer sevgilere benzemez ki.. sev sev sev, yalnızca sev.

medeniyet düzeyi yüksek bir ortamda sadece zamanını ve emeklerini kaybetmekle,
medeniyet seviyesi düşük bir ortamda kalan bütün hayatını zindan etmekle sonuçlanabilecek durum...

doğru kişiyi hiç bulamadım
başkasının yanlış kişisi bile olamadım.

bunun da kralını yaptık.

sevgi kişinin kendisi tarafından üretilen ve ayrıca sürekli beslenen bir duygu. korku gibi değil mesela.

o yüzden, hakettiğini bulmaktır.

oysa ki; çok emindim seçimimden.

ben seni rastgele sevmedim ki, ihtimallerden seçmedim ki...

sevmek neden sadece aşk olarak tanımlanır ki .bir insanı sevmek neden yanlış olsun meselaa.yada karşındaki insan neden nasıl yanlış olur.sana yada başkalarına yanlış gelen şeyler o kişinin kendi doğrularıdır. biraz klişe ve sık kullandığım bi cümle olacak ama neye göre kime göre yanlış. sevin arkadaş sevginin de sevilen insanında yanlışı olmaz .davranışın tavrın yanlışı olur .buda değişebilir.

bilemiyoruz ki meyve sebze gibi içini açıp
mi bakabiliyoruz sanki nedir bu ,in mi cin, mi yaşamadan tanımadan bilemiyoruz işte.

yanlis kisi olduğunu anladiginizda kocaman bir caresizlik sarar sizi.kurtulamazsiniz.azicik bile oradesi olmayanlar bu girdaptan cikamaz.yokolur gider.cok acı bir durumdur.

ve kitabın sonu şöyle bitiyordu;
"o ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği, sevdiği insan değildi artık."
- seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı..