yasak ilişkiden doğan çocuk

birinci ihtimal kişiler evlenecektir ki bu iyi ihtimal.
ikinci ihtimal cocuk dogacak anne ya da baba öldürmezse taraflardan biri bakacaktır bu da ikinci iyi ihtimal.
sansı güldü ve yaşadı diyelim anne ya da baba eksikliği olan bu cocuğa önce arkadasları ergenlik döneminin acımasızlığıyla saldıracak, dışlayacak falan filan. (tüm bunlar düşük gelirli bir bireyin evladı olursa tabi yoksa geliri iyi olan bi ebeveyne sahipse arkadaslarınca dışlanmayacak) neyse biz kotusunu düşünelim ardından ebeveyn sevgisi eksik olan bu cocuk arkadas sevgisinden falanda nasiplenmeyeceği icin potansiyel suçlu vs olacak.
birakin yasak iliskiden olan çocuğu anne babası boşanmış cocuklar icin bile geçerlidir.

genelde aldatma veya ensest ilişkiden doğan çocuktur. geleceği maalesef çok zordur.

bazen de kaderi sürprizlere gebedir.

(bkz: jon snow)

(bkz: sözlüğe küfür alternatifleri)

sahip çıkanı olmazsa çocuk esirgemeye düşme ihtimali yüksek olan çocuktur.hergün izliyoruz malum programlarda cami avlusuna tren garına bırakılan satılan çocuklar vesaire.

büyük ihtimalle hayatı mahvolacak çocuktur.

ne zaman böyle şeylere denk gelsem aklıma "neden korunmadınız" sorusu geliyor. madem bir halt ediyorsunuz korunun da pisliğiniz masum çocuklara sıçramasın, hayatları mahvolmasın.

kendisine yakıştırılan 3 harfli kelimenin esasında anne ve babasına yakıştırılması gereken, bir suçu günahı olmayan çocuk.

biz insanoğlu olarak bayılırız hesabı yanlış kişilere kesmeye...

fakirse p*ç zenginse yasak aşkın meyvesi sıfatını alacak olan çocuktur.

suçu günahı olmayan varlıkların başında gelir.

manavda satılmayan bir tür meyvedir bu.

küçük bedenini acı ve kötülük sarılı olarak gözlerini açacak ve ölene kadar böyle devam edecek. her şeye öfke kusan zalim ve ruhu hasta biri olacak belki de.
o masuma bu kötülüğü yapanlar hiç bir zaman sevinmesin.

günahsız, masum bir çocuktur, yaftalanmamalıdır.

yasak ilişki ne lan.

dünya vatandaşı için komik gelen bir tanımlama mesela bu. bi herif düşünün mesela finlandiya’da kafayı buna takmış.

olabilir mi böyle bişi? ya olursa? olmaz lan.

bunlar ancak türkiyede 100 yıl daha konuşulur, geç olsa da elbet ilerleriz. keşke bi 1000 yıl sonra falan doğsaymışım. tam benlik zamanlar.

etik ahlak hiçbir şey yok muhteşem.

(bkz: ) veled-i zina

zina mahsulü, gayrımeşru çocuk olarak tanımlanan çocuktur.

gürcü hamsisidir. bilenler bilir.

sadece annesi türk vatandaşı olması halinde direkt türk vatandaşı, sadece babası türk vatandaşı olması halinde birkaç aşamadan sonra türk vatandaşı olabilecek çocuktur.

bu yanlış bir ifade değil mi?
"yasak ilişki" çocuğunun zıddı "yasal ilişki" çocuğu mudur? çocuğun bu ilişkideki suçu nedir ki toplum tarafından bu şekilde yaftalanıyor, hayatı boyunca bu etiketle yaşıyor. bu durum ilişkinin taaa başından tarafların oturmuş veya oturmamış bilinçleriyle ve birbirlerine olan saygılarıyla ilgili. çünkü sonuçları konuyla hiç ilgisi olmayan üçüncü kişiyi ilgilendiriyor.

bu durum geleceğe dönük ortak planları olan, evliliklerini farklı sebeplerle erteleyen ama çok iyi bir uyum içinde olan çiftlerin yaşadığı bir olay ise olası süreci hızlandırıp, çocuk sebebiyle işin resmi boyutunu tamamlamalarına sebep oluyor ve sonucunda çoğunlukla güzel yürüyen bir yuva kuruluyor. ancak aynı halin olumsuz örnekleri de oluyor ki yakın çevremde bu durumların her ikisini de yaşayanlar oldu.

eğer sevgililik dönemlerdeki ilişkilerini dahi kör-topal ilerleten bir çift iseler, bu durumla karşılaştıklarında özellikle toplum baskısı sebebiyle çözümü evlilik olarak görüyorlar. kendi aralarındaki uyumu dahi sorguladıkları bir süreçte, yanlışı ikinci bir yanlışla çözmenin çıkar yol olduğunu düşünme gafletine düşüyorlar. bu durumda çocuk, sadece o başlıktaki etiketi yemesin diye yapılan bir evliliğin meyvesi oluyor ve yürümeyeceği ilk günden belli bir ailenin evladı olarak dünyaya geliyor.

başka bir başlıkta çocuk yaparak evliliği kurtarmak şeklinde benzer bir konuya değinilmişti. çocuk yaparak evlilik kurtarılamadığı gibi, sözüm ona çocuğun adını lekelememek* için yapılan evlilikler de yuva olamıyor, maalesef yürümüyor. sürecin çilesini de en çok, en masum taraf, bir ömür boyunca çekiyor.

bana bu başlık emrah ve yıllardır gündemi meşgul eden oğlunu hatırlattı.
genelde baba vasfı taşıyan kişinin istemediği çocuktur. anneler daha sahiplenici sanırım. ancak orada da annenin çocuğu bir savaş aracı olarak kullanması devreye giriyor genellikle.
şimdi çocuğun ne suçu var? iki kendini bilmez bir eyleme girişip bir sonuç ortaya çıkarıyor ve zavallı meyve! manavın ki bu yaşadığı ortam oluyor, en arka rafında çürümeye terk ediliyor.
azıcık parlatılsam diye beklerken yıllar geçiyor ve kabul edilmeme duygusu hayatını hep etkileyecek.
üzücü bir hayatı olmaması uzak ihtimal olan çocuktur diyebiliriz.
başka ülkelerde nasıl yaşar, nasıl büyür bilemiyorum ama ortadoğunun göbeğinde mutlu olması zordur.