yaşlılıkta zor olan şeyler

yaşlılıkta zor olarak ilk aklıma gelen el tırnağını belki kesebiliriz de ayak tırnağımız zor be anam. ne yaparız bilmem.

yaşlılıkta her şey zor. anneannem “hasta olsan çare ararsın, çare bulursun bulmazsın o ayrı ama yaşlılığın çaresi de yok.” der.

yalnızlık...
çocuklarınız ve torunlarınız her ne kadar yakınınızda olsa da onların sizi anlayamadığı, sizin de onları çok anlayamadığınız karmaşık bir yalnızlık. babaannemden biliyorum bunu. bir cümlesi beni çok etkilemişti..

''annem öldü, babam öldü, kocam öldü, arkadaşlarım komşularım öldü. benim zamanımdan kimse kalmadı. sadece anılarım yaşıyor, bir gün onlar da ölecek..''

yürümek ve bir çok şey kalan bir çok şey.

erzel-i ömür yani ihtiyarlığın son günlerinde görülen sıkıntılar, rezil haller.. birilerinin bakımına muhtaç olmak, bunamak, yatalak olmak gibi şeyler.. annemin ağzından düşürmediği duasıyla tanıma nokta koyayım: "allah, erzel-i ömürden muhafaza etsin."

hemen her şey.

(bkz: yıkanmak) *

esprileri anlayamamak.

yarim saat önce başıma geldi.