yatakta kahvaltıda ne yesem diye düşünmek

her sabah aynı sorunu yaşamaktır. hayır yani, bu kadar da eziyet olmaz ki. her gün sıralı tam liste olsa da başım ağrımasa. evet.

öğrenci evi günlerimden bir sorunsaldı. evdeki balta arkadaşım iki yumurta bile kıramayan birisi olduğu için (şimdi bir dondurulmuş gıda firmasında gıda mühendisi bu ne perhiz bu ne lahana turşusu) yemek işi bendeydi tabi.

genelde paso haşlanmış yumurta olurdu, fazla şımarmasın diye. ama bazen misafir arkadaş gelecek diye italyan omleti, menemen, pastırmalı yumurta gibi öğrenci için lükse kaçan şeyler yapardım.

gerçekten her pazar çilesini çektiğim..

nefret ediyorum yaa.. kendime kahvaltı hazırlamaktan nefret ettiğim için herhangi bir çabam da olmuyor.. keşke her pazar biri bana bugün bununla güne başla dese artık davet edilmeyi geçtim yani..

biten ilişkime dair en çok özlediğim şeylerden biri bu olabilir ya allah kahretsin.. hadi kalk kahvaltı hazır geliyorken iki ekmek al duymayı özledim. aww.

derdim büyük.

bazı kadınların canını sıkan olay.
ben partnerlerimin kahvaltılarını onlar uyanmadan önce hazır etmişimdir hep.
çünkü ortamlarda bir adım önde olmamla bilinirim.
bu düşünce vuku bulduğu an, hemen oracıkta kahvaltıya ağzına veririm.

yatakta kahvaltı edilecekse size hazırlayacak eleman düşünsün. siz niye düşünüyorsunuz?

akşama karabasan da geldi mi değme keyfime.

(bkz: derdinizin ızdırabını)