yazarların hayattaki önemsiz ama ilginç tesadüfleri

uh, hayatımın 3/4'ü. planladığım her şey tesadüfe dönüştü.

hala görüştüğüm çocukluk arkadaşımin düğününde karısı ayakkabısının altına benim ismimi yazmıştı. hani bekar biriyim ya ona mahsuben. aradan iki sene sonra gelin hanımın adaşı şimdiki eşimle de ben evlendim. ayşe, fatma gibi bilindik isimlerden de değil. önemsiz mi önemli mi bilemedim ama ilginç bir tesadüf olduğu aşikar.

tesadüflerim.
hiçbiri tesadüf olamayacak kadar ilginç.

ülke sınırları dışında bir yerde, akşam yemeği yerken arka masamdan konuşan kadının sesinin tanıdık gelmesi üzerine arkamı dönüp bakmam.
sonra bir gülümseme ve önüme dönüş*

benimkiler, ancak film veya dizilerde olabilecek saçmalıktaki tesadüflerdir. mesela, bir gün trakya'nın en kırsalında eşimle arabadayız, bir yol üzerinde karpuz almak için durduk. bizden birkaç dakika sonra türkçe konuşamayıp çok az anlayan bir bulgar adam geldi. ingilizce konuşmaya başladı ama trakyalı genç satıcımız da maalesef ingilizce bilmediğinden anlaşamıyorlar. tabii hemen bu ablanız, olaya müdahil oldu.* trakya'nın bir köyünde türk ekonomisine katkı sağlamak adına bir bulgar vatandaşına kasa kasa domates satılmasına vesile oldum. bulgar adam bir de konuşkan çıktı, "ben istanbul'a gidip geliyorum, ticaret yapıyorum, geçenlerde de böyle kasa kasa domates aldım, benim hanım bunları konserve yapıyor." falan diyor, bizim satıcı genç de bana soruyor: "ne diyor abla?" falan. boşver oğlum anlatıyor işte bi' şeyler diyorum. "şuradaki saksıdaki biberler acı mı?" diye soruyor, ben elemandan acı olduklarını öğrenip ona söylüyorum derken o saksıyı da alıyor. bir de üstüne pazarlık yapmaya çalışıyor, ben elemana minik bir indirim yaptırıyorum. neyse, bulgar adam gidiyor. trakyalı genç, "sağ ol abla ya hızır gibi yetiştin valla bu kadar olur, nasıl denk geldi ki bu kadar?" deyip aldığımız karpuzlarda bayağı indirim yaparak bizi uğurluyor.*