yazarların sevmediği kötü kokular

bir cok kötü koku vardır. ayak,çöp, ter gibi bir çok.
benim için ayak kokusu ,bazi ayaklar ceset gibi kokuyor hey mubarek...
otobüste ter .

votka kokusu. içmesini sevsek bile kokusu bitiriyor beni.

yumurtanın sasılığını sevmem, ter, ayak, bazı insanların teni ağır kokar kimyon gibi kokar ekşi ekşi ona hiç gelemem, yeni kavrulan soğan-salça kokusunu hiç sevmem, yeri böyle kirli paspasla silerler temizlik sıvısı koymadan, o böyle rutubetli kirli kirli kokar onu hiç sevmem nefesim daralır, seyahattir gezidir böyle giderken tavuk yem fabrikalarının yöresinden geçersin, leş gibidir o koku.

ilk aklıma gelenler bunlar. tabak-bardak-çatal-bıçak dahi koklarım önce. kokuya karşı ruh hastasıyımdır. bana her şey kötü koku gibi gelebiliyor. hayat zor...

birçok kötü kokunun içinden tavuk gübresi kokusunu ilk sıraya yazabilirim.

sıçılmış kedi kumu..

kötü kokular sevilir mi emenike. kötü koku sevmem. sevene de saygılar.